مردم ایران متاسفانه در سخت ترین شرایط در حال زندگی اند تا جایی که عده ای به گور خوابی روی اوردند ان هم در کشوری که ثروتهای بسیار بسیار
انبوهی دارد متاسفیم برای کسانی که در منصب قدرت هستند غافل از اینکه مردم باغیرت سرزمینمان در چه شرایطی طاقت فرسایی زندگی میکنند .ثروت
های بیکران مردم ایران از قبیل گاز ، نفت ، معادن فراوان و … که باید هزینه ی روشن شدن چراغ آبادانی و پیشرفت در خانه ی میهن باشد، سال های
بسیاری است که خرج جنگ افروزی بیهوده در منطقه گردیده است .
اینجا در ایران مردم میهنم گرفتار انواع آسیب ها و شداید اقتصادی هستند ، روزی نیست که خبر ورشکستگی کارخانه ای را دریافت نکنیم و در پی آن
بیکار شدن گروه بسیاری از کارگران زحمتکش را نشنویم و هروز سخن از گرانی و تورم و رکود که شیره جان همه ما را کشیده است ، و آنگاه گزارش ها و
خبرهای بسیاری از جنگ نیابتی در منطقه خاورمیانه ! که اسباب رنج و دریغ همه می شود .حاکمیت و نهادهای تحت فرمانش بدون اینکه کوچکترین
اهمیتی به کشور و مردم خود بدهند میلیاردها دلار از این سرمایه های ملی ایران را به تاراج داده اند و به هیچ جایگاه و نهاد مردمی نیز پاسخگو نیستند !
براستی اگر حاکمیت در کنار بشار اسد جانی قرار نمی گرفت در همان روزهای آغاز خیزش مردم سوریه بر علیه او کار تمام می شد و حکومتی برپایه
خواست مردم شکل می گرفت و دیگر این همه تباهی و ویرانی و آواره گی مردم آن دیار پیش نمی آمد و سوریه جولانگاه تروریست های جنایتکار نمی شد
.به راستی هزینه جنگ و حمایت را از بشار را از چه منبعی تامین می کنند ؟ دریمن ، عراق ، حزب ..لبنان چقدر هزینه شده است ؟ به نظر سکوت ما بسیار
در این فجایع اثرگذار بوده ..
داستان پرآب انرژی هسته ای که یادمان نرفته ؟ در آن هنگام چقدر فریاد زدیم که انرژی هسته ای نمی خواهیم ، منابع انرژی پاک در این سرزمین بسیار
است ، اما دریغا که میلیاردها دلار درآمد نفت ، حاکمان را مست و مدهوش کرده بود .
دلارهایی که می توانست زیرساخت های اقتصادی و عمران و کشاورزی و صنعت در این کشور را احیا ، بازسازی و توانمند نماید . اما کجاست آن دلارها ؟
حکومتی که پاسخگو نباشد و هرگونه اعتراض دلسوختگان و عاشقان ایران را با سرکوب و زندان و بیکار کردن معترض بدهد نتیجه ای جز این همه
تبهکاری نخواهد داشت آری دوستان آزادیخواه من ، همه ما نیز مقصریم که فریاد اعتراضمان را یگانه نکردیم و هر کس ساز خود را نواخت !
حکومت را باید پاسخگو کرد ، چگونه ؟ با سکوت ؟ نه ، با همدلی و همبستگی ، با شجاعت ، با راستی و درستی .
گام برداریم دست بر دست هم بگذاریم ، آغوش مهر بروی هم بگشاییم ، از انزوا و بیهودگی بیرون آییم .
نیکترین فعالان دلسوز سیاسی و مدنی در زندانها اسیرند ، آنها نیز خواسته ای جز آبادی و آزادی ایران را ندارند ، پروژه سرکوب و پرونده سازی همچنان
برای آزادیخواهان کشور ادامه دارد .
من اگر ما نشوم تنهایم ، تو اگر ما نشوی خویشتنی ، من اگر بنشینم ، تو اگر بنشینی چه کسی برخیزد ؟ چه کسی پنجه در پنجه با دشمن درآویزد ، من اگر
برخیزم ، تو اگر برخیزی ، همه بر می خیزند .