✍️اکبر گنجی
مردم سرخورده، نا امید و گرفتار استیصال اند.
اعتمادشان به حکومت هر روز بیش از پیش زوال یافته است.
ده ها میلیون نفر در اثر ناکارآمدی حکومت و شدیدترین تحریم های ضد مردمی طول تاریخ به سیاه چاله فقر و فلاکت پرتاب شده اند.
کرونا روزانه صدها نفر را می کُشد.
در این شرایط خامنه ای و شورای نگهبان قصد دارند برای یکدست سازی حکومت، مردم بیایند و در یک روز- یک روز به شدت کرونایی- در صف بایستند و رأی بدهند.
مردمی که نه واکسن کرونا زده اند و نه مجاز به رأی دادن از طریق پست ظرف چند ماه هستند. ۶۰ روز به انتخابات مانده و جز یک لشکر نظامی، نامزدی وجود ندارد.
«خودی های نظام» کاملاً آب رفته است.
مهم یکدست و یکپارچه سازی حکومت است، نه افزایش میزان مشارکت از طریق برگزاری یک انتخابات آزاد رقابتی منصفانه با حضور مخالفان و منتقدان و رقبا.
پدر سالخورده و کم توان است و فرزند هر روز بیش از پیش قدرت گرفته است.
پدر و فرزند چه خوابی دیده اند؟
بازی مطابق دستور کار سیاسی خامنه ای
بازی چند دهه گذشته سلطانِ مادام العمری که مطابق میلِ خودسرانه حکومت کرده و می کند همچنان ادامه دارد.
به انتخابات اگر از پائین نگاه شود، رقابتی میان خودی ها برای ریاست جمهوری است.
اما اگر از بالا به آن نگریسته شود اجرای برنامه و نقشه خامنه ای برای یکپارچه و یکدست سازی حکومت است.
سیاست نیازمند «دستور کار سیاسی» است.
مهم این است که دستور کار سیاسی را چه کسی تعیین می کند.
خامنه ای دستور کار سیاسی دارد و همه را به آن می کشاند.
دستور کار سیاسی عملی- نه خیالی- مخالفان و منتقدان و رقبای حکومت چیست؟