کودتای ۲۸ مردادِ ۳۲، توسط پهلوی، رستاخیز ملی نامیده شد!
شاه تنها به دادن نشان رستاخیز ملی به اوامر دخیل در کودتا اکتفا نکرد و هرساله کسبه و اصناف بازار را مجبور میکرد تا به مناسبت ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به عنوان یک جشن و رستاخیز ملی مردم، مغازهها و خیابانها را چراغانی و جشن بگیرند.
پس از سقوط دولت دکتر محمد مصدق، برخی از افراد و سیاسیون که طرفدار سلطنت پهلوی بودند به رهبری محمدرضا شاه، این رخداد را یک رستاخیز مردمی و قیام ملی نامیدند که کشور را از آشوب و افتادن به دامن کمونیسم رهانید و همراستا با این افراد، سیاستمداران و وزارت خارجه امریکا به شدت فعال بود تا این واقعه را یک حرکت خودجوش مردمی و بدون دخالت آمریکا به جهانیان معرفی کند.
بدین ترتیب ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در زمان پهلوی همچون گسلی بود که مردم و سیاستمداران و طرفداران سلطنت پهلوی را از هم جدا میکرد.
اتفاقی که پس از سال 88 هم رخ داد و با راه اندازی نمایشی نهم دی که با لشکر کشی اتوبوسی از سر تا سر کشور و اهدای تراول های پنجاه هزار تومانی و کیک و ساندیس به شرکت کنندگان همراه بود دقیقا همین شکاف و فاصله را میان دولتمردان و مردم ایجاد کرده است.