نگام، فرهنگ و هنر- عباس کیارستمی، کارگردان برجسته و تنها برنده ایرانی جایزه نخل طلای کن، عصر روز گذشته 14 تیرماه در 76سالگی در انستيتو مون سورى پاريس درگذشت.
دلیل مرگ این کارگردان برجسته ایرانی سکته مغزی بر اثر لختهشدن خون به دلیل عفونت پس از عمل، بوده است.
بر اساس آخرین اطلاعات، عباس کیارستمی ساعت ۶ بعداز ظهر دیروز به وقت ایران در منزل خود در پاریس دچار خونریزی داخلی شده و به محض رسیدن به بیمارستان سکته کرده، به کما رفته و دقایقی بعد از دنیا میرود.
این کارگردان پرآوازه ایرانی، که نقش مهمی در معرفی سینمای ایران در سطح بینالمللی داشت، برای انجام جراحی روده به ایران آمده و در بیمارستان جم بستری شده بود. او در پی ابتلا به بیماری دستگاه گوارشی از اسفند ماه سال 94 تا اوایل تیرماه امسال برای انجام چند عمل جراحی و گذراندن مراحل درمان، میان خانه و بیمارستان در رفتوآمد بود.
عباس کیارستمی هفتم اردیبهشت هنگام ترخیص از بیمارستان در آخرین گفتوگویش با ایسنا اظهار کرد: «من امروز از بیمارستان مرخص میشوم، اما این مرخصی به معنای بهبودی کامل نیست. ۵۰ روز در بیمارستان بودهام و امیدوارم بتوانم پروسه بهبودیام را در خانه ادامه دهم.»
در یک حساب تلگرامی که با عنوان «روند درمان عباس کیارستمی» فعال شده، آمده بود: «اولین عمل»، عمل جراحی درمانی بوده است. «دومین عمل» به دلیل خونریزی داخلی صورت گرفته و «سومین عمل» برای برداشتن کیسه صفرا و آخرین عمل به دلیل عفونت پیشرفته بوده است».
کارگردان «مشق شب» در پی یکی از عملها دچار خونریزی داخلی و سپس عفونت شد که پزشکان مجبور شدند او را در خواب مصنوعی فرو ببرند.
بهمن کیارستمی، فرزند این کارگردان مشهور ایرانی، 19 فروردین امسال با انتشار یادداشتی در روزنامه شرق اهمال و کمکاری پزشکان را دلیل عفونت پس از عمل پدرش دانست. عفونتی که عوارضی سنگین برای کیارستمی به دنبال داشت.
کارگردان «خانه دوست کجاست» پس از گذراندن دوره نقاهت در تهران و به دنبال عدم بهبودی کافی و تشدید بیماری در نهایت هفته گذشته پس از انجام آخرین عمل جراحی در بیمارستان آراد تهران، تصمیم گرفت ادامه درمانش را در فرانسه دنبال کند. انتقال کیارستمی به فرانسه با آمبولانس هوایی کمپانی MK۲، تهیهکننده فیلم جدیدش، انجام شد.
این کارگردان سینما علت تصمیمش را تنها به فرزند کوچکش گفت. بهمن هم بخشی از فایل صوتی مکالمه با پدرش در بیمارستان، که شب پیش از رفتن ضبط شده، را برای روزنامه شرق فرستاد: «قماربازها همهچیزشون بد نیست، گاهی میشه یه چیزایی هم ازشون یاد گرفت. یکیش اینکه میگن توی شرایطی که میبینین همش روی باختین، پاشین صندلیتون رو ترک کنین برین».
واکنش سینمای جهان نسبت به مرگ کیارستمی
مارتین اسکورسیزی کارگردان آمریکایی: از شنیدن خبر درگذشت عباس کیارستمی عمیقا تکان خوردم و متاثر شدم. او یکی از هنرمندان نادر با شناختی خاص از جهان بود، یا همانطور که ژان رنوار گفت: «واقعیت همیشه سحرآمیز است.»
مجله «فیلم» چاپ نیویورک نوشت: «جهان احتمالا بزرگترین فیلمسازش را از دست داده است.»
موسسه فیلم بریتانیا مرگ کیارستمی را «غم انگیز» خواند. روبی کالین، منتقد فیلم روزنامه تلگراف، او را «معجزه گری که در هیات یک شعبده باز پنهان شده» توصیف کرد.
عباس کیارستمی متولد 1 تیرماه 1319 در تهران بود و فقط 13 روز از 76سالگی خود را گذرانده بود.
او فیلمنامهنویس، تهیهکننده، کارگردان، تدوینگر و عکاس بینالمللی و در جهان سینما هنرمندی شناخته شده بود. آثار وی با استقبال فراوان منتقدان، جشنواره و مراکز فرهنگی هنری جهان روبرو شد.
کیارستمی فارغالتحصیل کارشناسی نقاشی از پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود. دهه ۱۹۷۰ میلادی فعالیت خود را در عرصه سینما شروع کرد و تا لحظه ی مرگش بیش از ۴۰ فیلم سینمایی، کوتاه و مستند ساخت.
«خانه دوست کجاست؟» (۱۹۸۷)، «کلوزآپ» (۱۹۹۰)، «زیر درختان زیتون» (۱۹۹۴)، «طعم گیلاس» (۱۹۹۷)، «باد ما را خواهد برد» (۱۹۹۹) و «کپی برابر اصل» (۲۰۱۰) از جمله مهمترین فیلمهای این هنرمند است. کیارستمی با «طعم گیلاس» توانست برنده جایزه نخل طلای کن شود.
او دو فیلم آخرش را بیرون از ایران فیلمبرداری کرده بود.
روزنامه گاردین در سال ۲۰۱۱ عباس کیارستمی را در رده ششم فهرست چهل کارگردان برجسته جهان قرار داد.
سینماگران و کارگردانان مطرح جهان در باره کیارستمی سخن گفتهاند.
مارتین اسکورسیزی: یکی از برترین کارگردانهای تاریخ سینمای جهان، کیارستمی نماینده عالیترین سطح هنر در سینماست. او میتواند لحظههایی بیزمان از جهان پیش از آفرینش را به ما نشان دهد.
ژان-لوک گدار: سینما با گریفیث آغاز میشود و با کیارستمی پایان مییابد.
ورنر هرتسوک، کارگردان سرشناس آلمانی، فیلم «خانه دوست کجاست؟» کیارستمی را یکی از پنج فیلم محبوب خود دانسته است.
لورا مالوی: کلوزآپ کیارستمی واقعیت را به سینما برمیگرداند اما آن را سوژه توهم، نقاب و دوسویگی سینما میسازد.
دیوید بوردول: از میان فیلمهای دهه ۹۰، فیلمی که بیشتر از همه عمیقاً تکانم داد و به لحاظ شکل و فرم، ماجراجویانه به نظرم آمد «زیر درختان زیتون» عباس کیارستمی بود.