نگام ، حسن مقیمی _ حجتالاسلام خرسند امامجمعه کازرون که خود یکی از معترضان جدی به طرح انتزاع کازرون به شمار میرود، در خطبههای یک ماه پیش نمازجمعه این شهرستان با ارائه گزارشی از سفر یک هفتهای خود به تهران و دیدار با مسؤولان عالیرتبه کشور گفته بود: دیگر هیچ تجمعی نباید در کازرون شکل بگیرد، چراکه مسئولان قول پیگیری دغدغهها را داده و بحث تشکیل شهرستان جدید هم متوقف شده است.اما ما شاهد بودیم چنین درخواستی به سامان نرسید و اعتراضات به درگیری و خونریزی کشیده شد.
پیرامون همین موضوع همکلام شدیم با آقای کیان برزگر ، دبیر کل حزب وحدت ملی از کانادا که در ادامه می خوانید:
نگام : در روزهای اخیر اتفاقاتی در کازرون به وقوع پیوست که علت آن را تقسیمات منطقه ای این شهرستان دانستند .نظر شما در این باره چیست؛
در واقع همینطور است یعنی ابتدا اعتراضات روی همان مسله تقسیمات منطقه ای صورت گرفت. معمولا برای اینگونه مسائل دولتها نباید بصورت پروژه با نتیجه از پیش تعیین شده اقدام کنند . درواقع تقسیمات منطقه ای باید بصورت پروسه ای و دو جانبه همراه با رضایت مردم خود منطقه صورت گیرد.یعنی یک عمل بصورت تدریجی و مرحله ای پیش میرود که نتیجه و عکس العمل را از سوی مردم دریافت کند در حقیقت این امر باید با همکاری و مشارکت مردم منطقه صورت گیرد. هرگونه موضوعی چه در زمینه تقسیمات جغرافیایی باشد یا پروژه های عمرانی و ملی نظیر سد سازی و یا تاسیس پالایشگاه و غیره… مستلزم طرح مطالعاتی است که بازخورد خود اهالی آن منطقه در آن لحاظ شده باشد، که متاسفانه در کشور ما به دلیل ضعف مدیریت دستگاه اجرایی این موارد رعایت نمی شود.
نگام : گروهی از کارشناسان اعلام داشتند ریشه این ناآرامی ها از جایی دیگر است و این اعتراضات طبیعی نیست.تحلیل شما در این باره چه می باشد ؛
چیزی که در اعتراضات مردم کازرون کاملا مشهود است این است که مردم دارای یک خشم نهفته هستند که مترصد فرصتی برای بروز آن هستند. منشا این خشم، برمیگردد به مطالبات انباشته شده ملت ایران، که طی این چهل سال حکومت جمهوری اسلامی برآورده نشده و در واقع اعتراضات اخیر کازرون اگر چه بر سر موضوع تقسیمات جغرافیایی حوزه، صورت گرفت ولی برای مردم ، یک فرصتی بود تا نارضایتی شان را در همه موارد چه در زمینه فقدان آزادی های اجتماعی ، مشکلات اقتصادی، بیکاری، بی عدالتی، اختلاسها و دزدیهای کلان مسئولین حکومتی ابراز دارند. در واقع در این نا آرامی هر دو مسئله یعنی هم موضوع مطالبات منطقه ای مطرح بود و هم خواسته کلی که می شود آن را تعمیم داد به خواسته کلان ملت ایران و این در شعارهای مردم کازرون کاملا ملموس بود.
نگام : با توجه به کشته و زخمی های کازرون ، آیا این اعتراضات را میتوان به اعتراضات دی ماه پیوند زد و ادامه آن دانست ؟ تحلیل شما از بی توجهی مسئولین در این باره چیست .زیرا که این اعتراضات ابتدا با تجمعات مسالمت آمیز انجام گرفت اما در نهایت به درگیری خونین انجامید؛
بله ابتدا اعتراضات بصورت مسالمت آمیز صورت گرفت . ما شاهد این بودیم که مردم بارها خواسته شان را در تجمعاتی نظیر محل برگزاری نماز جمعه و همچنین جلو فرمانداری مطرح کردند، ولی متاسفانه از سوی مسئولین نادیده گرفته شد. حکومت باید بداند که نادیده گرفتن خواسته مردم منجر به این نا آرامی خواهد شد. شاید بتوان با سرکوب مردم، موقتا این ناآرامیها را کاهش داد ولی اعتراضات رادیکال تر شده و قطعا با انرژی بیشتر بر خواهد گشت. قطعا میتوان گفت این اعتراضات ادامه همان اعتراضات دیماه است که با انرژی زیاد برگشت کرده، سرکوب مردم ممکن است یک مسکن موقتی برای حکومت باشد ولی چاره کارنیست این درد همیشه برای حکومت وجود خواهد داشت و هر چه زمان بگذرد علاجش هم سخت تر خواهد شد. جامعه آبستن حوادث و اعتراضات سنگین سراسری است که فکر میکنم بزودی حکومت به یک تب شدید دچار خواهد شد.
نگام : پمپئو وزیر امور خارجه ایالات متحده به درگیری کازرون واکنش نشان داد و آن را محکوم کرد.آیا شما اعتقاد دارید اصلاحات را باید به دست مردم بسپاریم و از داخل باید صورت پذیرد یا نیاز به حمایت کشورهای دیگر دارد؟
وزیر خارجه ایالات متحده در حد همان محکومیت حکومت نسبت به برخورد خشن اکتفا میکند و قطعا ما انتظاری بیش از آن نداریم و دخالت بیشتر را هم صلاح نمیدانیم. بنده معتقدم کشورهای خارجی همینقدر که به استبداد ایران کمک نکنند برای ما کفایت میکند حمایت آنها پیشکش. ملت خود میداند که چگونه عمل کند. هیچ تردیدی به توانمندی ملت ایران ندارم. قطعا ملت بزرگ ایران بزودی همه مشکلات و موانع را پشت سر گذاشت و به یک سیستم کاملا دموکرات و سکولار دست میابد.