زوال عقل بیماری مرتبط به سیستم مغزی است شاید عموم مردم، ان را با سالمندی یکی بدانند ولی زوال عقل یک بیماری است نه یک پروسه از زندگی و مختص سالمندان!!!
بیماری آلزایمر و زوال عقل یکسان نیستند، با اینکه اغلب به جای همدیگر استفاده میشوند. زوال عقل انواع مختلفی دارد و هر نوع از ان ها به طور مداوم درحال پیشرفت هستند.با گذشت زمان شخص به تدریج توانایی بیشتری را از دست میدهد و علایم جدید ظهور میکند.
بیشتر افراد مبتلا به این بیماری در برنامه ریزی روابط اجتماعی و خانوادگی به مشکل برمیخورند اکثرا دچار فراموشی مشوند و اعداد و اسامی را از یاد میبرند. در حایلکه، قبل از این بیماری این علایم در فرد وجود نداشته است.
فرد نیازمند کمک اجتماعی و فردی است و در اکثر مواقع در کارهایی مثل بیرون رفتن خرید و حتی دستشویی نیارمند کمک است محققان روابطی بین سطح فعالیت فیزیکی و زوال عقل پیدا کردند.
مطالعه ای جدید انجام شده در مرکز پزشکی دانشگاه راش نشان می دهد که فعالیت در سن بالاتر ممکن است به حفظ حافظه و مهارت تفکر و کاهش خطر ابتلا به زوال عقل کمک کند.
در مطالعه 454 نفر از افراد مسن (191 نفر مبتلا به زوال عقل و 263 نفرسالم)، کسانی که بیشتر از فعالیت داشتند حافظه و تفکر بهتری نسبت به افرادی که کمتر از حد فعال بودند داشتند. این حتی در داوطلبان دیده شد که علائم فیزیکی زوال عقل، مانند ضایعات مغزی یا بیومارکرهای بیماری را نشان دادند.
افرادی که بیشتر حرکت می کردند، مهارت تفکر و حافظه بهتر را در مقایسه با افرادی که بیشتر ساکن بودند و در همه جا حرکت نکردند. “همانطور که اخیرا در مجله Neurology گزارش شده است ، شرکت کنندگان سالانه امتحانات فیزیکی و آزمایشهای حافظه و تفکر را طی دوره 20 ساله انجام دادند.
آنها توافق کردند که مغز آنها را برای تحقیق بر روی مرگشان که به طور متوسط 91 سال به طول انجامیده است، اهدا کند.
تجزیه و تحلیل میانگین نمرات فعالیت های روزانه شرکت کنندگان نشان داد که حرکت روزانه بیشتر با مهارت های تفکر و حافظه بهبود یافته در مقایسه با حرکت روزانه کمتر است.
تجزیه و تحلیل همچنین نشان داد که نمرات شرکت کنندگان که مهارت های حرکتی بهتر (که جنبش و هماهنگی بیشتر) در آزمون های حافظه و تفکر بالاتر بود.
در این راستا سطح فعالیت های بدنی را در شرکت کنندگان در این مطالعه به طور متوسط دو سال قبل از مرگ آنها اندازه گیری کردند و پس از مرگ آنها نیز بررسی شد و در انالیزها روی مغز اهدا شده متوجه شدیم که شیوه زندگی با فعالیت بیشتر ممکن است اثر حفاظت روی مغز داشته باشد.
تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که هر انحراف استاندارد فعالیت بدنی با 31٪ کاهش احتمال ابتلا به زوال عقل همراه است. همچنین نشان داد که انحراف معیار در توانایی با 55٪ کاهش احتمال ابتلا به زوال عقل ارتباط دارد.
تجزیه و تحلیل پس از مرگ از بافت مغز اهدا شده شرکت کنندگان نشان داد که این ارتباط بین افزایش فعالیت بدنی و نمرات آزمون بهتر حتی پس از تعدیل برای شدت ضایعه مغزی و وجود بیومارکرها برای آلزایمر باقی مانده است.
بوچمن می گوید: “ورزش یک روش ارزان برای بهبود سلامت است و مطالعه ما نشان می دهد که ممکن است اثر حفاظتی در مغز داشته باشد.”