امروز باز شاهد آزادی زنان در کشورهایی هستیم که افرادی که شاید بر نژاد ایرانی خود فخر می فروشند و گاها دچار توهم خودبرتربینی هستند بر آن کشور ها غبطه بخورند و خود را فقیرتر از آن ببیند که قادر به مقابله با شرایط موجود باشند.
کشورهایی چون عربستان سعودی و افغانستان و ….
من خود پشتیبان اصلاحات و حرکت روبه جلوی آن هستم اما گروهی که شاید تبلیغات این ارزش را بر عهده داشتند و با پرچم تغییر وارد شدند ، باز به سدی محکم و البته غیر قابل درک به نام سپاه و آقای خامنه ای برخوردند.
چند ماه پیش خبر از تغییر به گوش ما خورد.تغییری آشنا و البته بسیار کوچک ، مانند ورود زنان به ورزشگاه ها ، اما در کمال ناباوری این تغییر را در کشور های دوست و دشمن خود دیدیم.
عربستانی که تنها در عرض چند روز انقلابی در حوزه زنان برپا ساخت که قابل ستایش است.
در مقابل دولتمردان ما بیش از پیش به فکر خود و عقده گشایی های خود هستند با گروکشی هایی که با دستگیری اعضای خانواده خود برپا ساخته اند.
گروهی ، دیگری را متهم به فساد میکند و بالعکس.
تنها افتخار ما بر آن شده است که به داشته ها و تمدن تاریخی خود ببالیم به دور از اینکه بدین فکر کنیم که امروز چیزی برای افتخار باقی نمانده است غیر از تعدادی وحوش سیاسی که اجازه نفس کشیدن به گروهی که شاید برای تغییر در این جامعه ی مریض هدفی داشته باشد.
اگر بخواهیم هم حرف حق را بزنیم انواع انگ سیاسی را در این جامعه ی سرشار از اتهام به آدمی میچسبانند که فلانی را فلان گروه پشتیبانی میکند پس اجازه نفس کشیدن را از او بگیریم بدون توجه به اینکه آیا نفسش حق است یا ناحق.
شاید اکنون منه اصلاح طلب مجبور باشم بر شرف رضا خان درود فرستم که آزادی و آزاد اندیشی را به زور بر جامعه ی محزون شده و منزوی آن زمان که تحت سلطه قاجار ها بر جامعه ما سیطره زده بود را داخل کرد. ملت ما ملت زور و اجبار است.
این را من نمیگویم تاریخمان فریاد میزند.
ما شاهد مردمی بیش از پیش افسرده و نگران هستیم که شدیدا و با طرحی خارج از نوبت و ضربتی نیاز به تغییر در ساختار اجتماعی خود دارد.
باید دیکتاتوران دست از خرخره اصلاحات بردارند تا نفسی تازه در جامعه دمیده شود اما دریغا که نان ملت را از جان باارزش آنها دریغ می دارند که مبادا نفس حقی جلوی جمهوری سراسر انزجار اسلامیه ساخته شده آنها بایستد.
کتیبه کوروش را می ستاییم و بر آن می بالیم اما دریغا که گردوخاکی عظیم این کتیبه را پوشانده است و نیاز به یک خانه تکانی اساسی دارد.
ما هم امید میبندیم که روزی زنانمان با سربلندی از ایرانی بودن خود دفاع کنند و فریاد برابری حقوق زنان و مردان دیگر در جامعه شنیده نشود ، بلکه دیده شود.