ما با قیام حسین ( ع ) چه کردیم ؟
ای مسلمانان و علی الخصوص ای شیعیان و ای ایرانیان غیور ، دهه اول محرم سال ۱۳۹۶ هم گذشت ، اگر به حسین اعتقاد قلبی دارید و این فرمایش گهربارش را بارها شنیده ویا زمزمه کرده اید که فرموده اند : ان لم یکن لکم دین ، فکونوا احرارا” فی دنیاکم یعنی اگر دین ندارید ، در دنیاتان آزاده باشید .
شما را به حسین (ع) سوگند میدهم ، قدری به رفتارها و کردارهای خود و بانیان هیئات عزاداری بنگرید و با خود قدری صادقانه اعمال این چند روز تان را مرور کنید .
به اسم سوگواری و تعظیم شعائر دینی و ذکر زوایای پنهان و آشکار قیام امام حسین (ع) و بیان درس آزادگی او برای بشریّت در طول تاریخ و آموزش قیام در مقابل ظلم با بهره گیری از نهضت حسین به نسل جدید و نسل های بعد و بیان هزاران نکته اخلاقی و سیاسی و … از نهضت عاشورا که تمامی اینها مغز و باطن و علّت قیام ابا عبدالله الحسین (ع) هستند و تبیین این راهکار ها و تشریح ابعاد گوناگون قیام حسین بر علیه ظلم و کالبد شکافی ظلم و ظالم در این زمان و تعمیم آن با عاشورای سال ۶۲ هجری ، از سوی حاکمیت زور مدار و ستمگر منع شده و فقط با فرمان و نقشه راه حکومت تزویری باید به پوسته و ظاهر بی محتوای عاشورا پرداخته شود زیرا منافعش از این راه برآوده شده و می شود !
مدّاحی ، تبدیل به شغلی مقدس شده و از منظرمدّاح ، حسین ،شاه و سلطان است و او ( مدّاح ) غلام حسین (شاه ) .
حسین را خلاصه کرده اند در شفاعت از بندگان شرمنده و روسیاه و گنهکار و خلاصی بخش از عذاب الهی که آن هم فقط با گریستن بر حسین و بر سر و سینه و ضجّه زدن میسّر می شود و برای عملی کردن و باوراندن این جعلیّات و ایجاد شور حسینی بجای شعور حسینی ّ به بیان احادیث بی اعتبار یا با سندیت ضعیف ولی رنگارنگ از گریستن محض و عزاداری محض برای امام حسین و ذکر مصیبت های خاندان او و بیان آواهای گوناگون و افزودن انواع سازها وکوبیدن بر طبل های آنچنانی و کشیدن علم ها ی چند صد کیلوئی که خود تبدیل به میدانی برای به رخ کشیدن زور و بازوهای جوانان پر شور حسینی ! شده و چیزی بجز ایجاد راه بندان و مزاحمت برای بیماران و مردمی که در حال استراحتند ، نداشته و جالب اینجاست که تمامی این اعمال که هیچ ربطی به قیام حسین ندارد را رنگ و لعاب قدسی هم میزنند و همه را در پیشگاه حسین و مادرش بیمه میکنند و مأجور !
در پایان ای عزاداری ها هم به پاس این همه شور حسینی ، در صف های ذلّت ایستادید و دست نیاز برای گرفتن به اصطلاح نذورات مجهول المال ! دراز کردید و همچو گرسنگان اتیوپی و قحطی زدگان در کوچه و خیابان ، آنرا تناول نمودید و زباله های آنرا هم در سطح شهر و دیارتان رها کردید و چهره شهرتان را واقعا” همچو ن زلزله زدگان و قحطی زدگان نمودید و با شکمهای سیر و لبهای خندان و خوشحال از اینکه توانسته اید غذای نذری را مجانی بدست آورید و بعضا”نیز چند دست برای روزهای بعد تهیّه کرده ، روانه خانه هاتان شدید و نفهمیدید که چیزی بجز ذلّت و خواری و درماندگی را برای خود از این عزاداری ها به ارمغان نبرده اید و حاکمیّت دروغگو هم با تبلیغات گسترده و شبانه روزی ،از صدا و سیمای میلیش ! این عزاداری های شما را نمادی از آزادگی و حرّیت و ایثار و در راستای قیام حسین نامید و دعا گویتان شد و قدر دان زحمات خستگی ناپذیرتان بود و از اینکه برای حاکمیّت هیچ مشکلی ایجاد نکردید و کاری به ظلم و ستمش نداشتید و از اینکه خیلی آرام سرتان به خوردن و پاشیدن و … گرم بود از شما ملّت شهید پرور قدردانی هم نمود و از عسس هایش خواست که امنیّت را به شما ارزانی ببخشند .
عزیزانم ! حاکمیّت چپاولگر و رو سیاه ، ملّت سر بلند ایران را اینگونه می خواهد تا ما و شما دستمان همیشه دراز باشد تا از ما یک انسان نیازمند بسازد ، محتاج به غذا و قوت لا یموت ، در عین حالی که ما فقیر و گرسنه و درمانده نیستیم ، ولی از ما یک انسان حقیر و فقیر و تو سری خور ساخته اند.
و چه خوش سروده سیمین بهبهانی : ما امّت بیچاره و در بند نمازیم دنبال خرافات و سوی قبله درازیم / رفته است ز یاد همگی ایزد دانا ، با سنگ سیاهی همه در راز و نیازیم / کشتند به کوفه عربی را به قساوت ما سینه زنان در تب و در سوز و گدازیم ! / بردند همه ثروت ما را به چپاول ، ما امّت فقریم و همه دست درازیم ! / از یاد ببردیم همه ، غیرت و همّت ، بیچاره و درمانده نذریم و نیازیم ! .
پس ای غیرتمندان و ای ایرانیان و ای شیعیان حسین ، تن به ذلّت ندهید و سربلند باشید و از حسین تأسّی کنید . این سقاخانه ها همان قهوه خانه هایی هستند که محل تجمّع افراد بیکار و سر در گم بوده وهست این خیمه های عزا ، چادرهای ترویج ذلّت و تحکیم بخش ظلم و ظالمند و به نمادی از ریا و حیله گری تبدیل شده اند ، که هیچ سنخیّتی با خیمه های حسین ندارند ، هیهات منّا الذّلّه .