اگر بخواهیم سرمربی با سابقه تیم ملی را مورد نقد و بررسی قرار دهیم باید در طرف دیگر دست آورهای او راهم به زبان بیاوریم. دست آوردهایی ایران با کارلوس کی روش که می توان بزرگترین آن را صعود بی دردسر به جام جهانی عنوان کرد. شابد تا قبل ار ورود کارلوس یعنی در مقدرماتی جام های جهانی 2014 به قبل، یکی از رویاهای ما صعود به ایم مسابقات بزرگ بود. اما هواره یک خط در میان یا صعود کردیم یا نکردیم. اما در دورانی که صعود کردیم تا پای مرگ رفتیم. از بازی خاطره انگیز در برابر استرالیا در سال 98 بگیرید تا بازی برابر بحرین در ایران که با تک پل نصرتی رفتیم به جام جهانی المان و در دو دوره هم در این میان نتوانستیم صعود کنیم. از باخت به عربستان در تهران تا پلی آف در برابر ایرلند قدرتمند که منجر به عدم صعود تیم ملی ایران به جام جهانی شد.
کی روش در دوران مربیگری خود، برخی بازیکنان ثابت را از تیم کنار گذاشت و دیگر آنها را دعوت نکرد. بازیکنانی مانند سید مهدی رحمتی، هادی عقیلی و محمدرضا خلعتبری، که گفته میشود در فهرست سیاه کیروش هستند. برخی از بازیکنان تیم نیز پس از دعوت او از تیم کناره گرفتند که فرهاد مجیدی، فریدون زندی و محرم نویدکیا از آن جملهاند. کیروش برای اولین بار در ایران، به صورت گسترده از بازیکنانی که از ایرانیان مهاجر و دارای تابعیت دوگانه بودند در تیم ملی استفاده کرد. اشکان دژاگه و رضا قوچاننژاد از مطرحترین این بازیکنان هستند و همچنین بازیکنان بزرگی را هم به فوتبال ما معرفی کرد که بهترین آن ها سردار آزمون می باشد.
کیروش در بین تمامی مربیانی که تا به امروز در تیم ملی ایران به مربیگری پرداختهاند، طولانیترین دوران مربیگری را از آن خود کرده است. براین اساس کارلوس کیروش نزدیک به پنج سال، و در ۶۱ بازی سکان هدایت تیم ملی ایران را در اختیار داشته است.وی در این ۶۱ بازی تنها در ۸ بازی شکست خورده که ۴ بازی در مسابقات دوستانه و ۴ بازی در مسابقات رسمی است. علاوه براین در دوران مربیگری کیروش تیم ملی ایران به مدت ۱۷ ماه در جایگاه نخست رنکینگ تیمهای آسیایی قرار گرفته است که طولانیترین زمان در تاریخ تیم ملی فوتبال ایران است.
انتقادهای فنی از کی روش از همان بازی دوستانه نخستش با ماداگاسکار آغاز شد با این حال شدت انتقادهای فنی از او در گذر زمان شدت و ضعفهایی داشتهاست. پس از جام ملتهای آسیا ۲۰۱۵، کیروش به خاطر «نتیجهگرایی»، «محافظهکاری»، «نداشتن تاکتیک جایگزین»، «گلزنی از ضربات ایستگاهی»، «زیبا بازینکردن» و «دفاعی بازیکردن» تیم ایران مورد انتقاد قرار گرفت.
در جام جهانی هم با بازی های بسته مقابل آرژانتین و نیجریه و بوسنی تنها توانستیم یک امتیاز از سه بازی، بدون گل شده و خوردن 4 گل به کار خود پایان دهیم. که جای انتفادات زیادی داشت. بازی ضعیف ما در مقابل بوسنی و نمایش دفاع اتوبوسی ما در برابر آرژانتین با اینکه می دانستیم ما توان رویارویی با این حرفان قدرتمند را نداریم اما نمایش دلچسبی برای ما نبود.
در جام ملت های آسیا هم با سه بازی ضعیف و نچندان دلچشب در برابر سه تیم متوسط آسیا به لطف دو کرنر در دقایق آخر بازی با دو برد و یک تساوی از گروه خود صعود کردیم که در مرحله بعد بازی را در ضربات پنالتی به عراق باختیم. شاید نتایج کارلوس کی روش نشان دهد وی در طول دوران مربی گری خود موفق ترین مربی بوده است که تیم ایران به خود دیده است ولی اگر از مردم و حتی طرفداران کی روش هم بپرسیم ایا از روند بازی های ایران راضی هستندو یا ایا از بازی های ایران لذت می برند؟ به احتمال زیاد جواب آن ها نه می باشد!
او از زمان شروع مربیگری خود تاکنون، به دلیل مشکلات موجود و اختلاف نظرها، چندین بار نامه استعفای خود را به فدراسیون فوتبال داده است که البته با هیچیک از آنها موافقت نشده است، این در حالی است که او در این پنج ساله بیش از 4 بار استعفا داده است که در همه آن ها دیگران را مقصر می داند که آخری ان ها در اردوی امارات بود. بحث های حاشیه ای زیاد این مربی هم که در جای خود و دادن بیانه های در صفحه فیس بوکش و خط و نشان کشیدن های زیاد برای اهالی فوتبال داخلی هم یکی از بزگترین ایرادات به کارلوس است. دعوای بسیار جنجالی او با برانکو سرمربی تیم پرسپولیس تهران و چاق خطاب کردن بازیکنان این تیم و اخراج ان ها از اردوی امارات از جمله کارهای اشتباه کارلوس در ایران بود. در اخر هم با یک حرکت عجیب و غریب تمام دستیاران و مترجم ایرانی خود را بی دلیل بیرون کرد. حتی افشین پیروانی سرپرست تیم ملی که بزرگترین حامی کی روش در برابر این نقد ها هم بود و یا جواد نکونامی را که با اصرار خودش به تیم ملی اورد را به راحتی و بی دلیل اخراج کرد تا جو در ایران را کامل بر علیه خودش کند.
مسئله داشتن دستیار ایرانی، همواره یکی از خواستههای فدراسیون فوتبال ایران از کیروش بودهاست که در مفاد قرارداد دوم نیز گنجانده شد. با این وجود منتقدان او به این نکته اشاره میکنند که او به مربیان ایرانی اعتقادی ندارد و برخی از مربیانی که در کادر فنی خود استفاده کرده، مناسب نبودهاند یا حضورشان لازم نبودهاست. برخی از منتقدان، دستمزد و مبالغ پاداش او را بسیار بالا میدانند. یکی دیگر از موارد انتقاد، دخالت او در مسائلی است که مدیریتی محسوب میشوند و در چارچوب وظایف فدراسیون هستند. گفته میشود که کیروش در موارد متعددی مانند نحوه برگزاری لیگ برتر فوتبال ایران، انتخاب سرپرست تیم ملی و برگزاری اردوهای آمادهسازی دخالت کردهاست و این مسئله اقتدار فدراسیون را زیر سؤال میبرد. یکی از اختلافات دیگر فدراسیون با کیروش، نحوه نظارت او بر تیمهای ملی پایه مانند تیم امید است که یکی از مفاد قرارداد است و گفته میشود او این وظایف خود را بهخوبی انجام نمیدهد. مرخصیهای زیاد و طولانیمدت نیز از موضوعات مورد انتقاد است.
حال با تمام این نقدها و مزیت هایی که سرمربی تیم ملی ایران، کارلوس کی روش دارد یک سوال بزرگ همچنان ذهن علاقه مندارن با به خود مشغول ساخته است که ایا تیم ملی ایران با او ادامه می دهد؟ و او سرمربی تیم ایران در جام جهانی روسیه می باشد؟