بالاخره جمهوری اسلامی پس از دوبار زمان گرفتن و با کش و قوسهای بسیار
لوایح مربوط به کنواسیون مقابله با تامین مالی تروریسم را در روز یکشنبه 15 مهر در مجلس شورا مورد تصویب قرار داد.
هر چند که برخی از تبصره این مصوبه، از روشنی و وضوح کامل برخوردار نیست
اما کلیت تصویب آن جای بحث و تامل دارد.
در سخنرانی روز پنجشنبه ی رهبر ایران در استادیوم آزادی
به عدم مذاکره و جنگ با آمریکا اشاره نمودند، اما بحث برخورد منطقی با آمریکا را مطرح ننمودند.
هرچند این سخن در داخل کشور، مورد توجه چندان تحلیلگران قرار نگرفت و به حواشی آن پرداخته شد
اما عمل مجلس شورای اسلامی در روز یکشنبه با مطرح ساختن لایحه دولت در راستای الحاق به کنوانسیون مقابله با تامین مالی
تروریسم، آشکار ساخت که بار دیگر یک نرمش قهرمانانه قوی تری در حال صورت گرفتن است.
علاوه بر رهبر ایران بسیاری از مسئولین رده بالای نظام جمهوری اسلامی در تمام قوای سه گانه و نهادها و ارگانهای لشگری و کشوری و ائمه
جماعت، جملگی براین اصرار داشتند که پیوستن به این لایحه به سود کشور و نظام نیست و آن را امری ضد انقلابی و اسلامی تلقی می
کردند.
مخالفان در مجلس آن را اتمام ادعای انقلابی بودن می دانستند و تعدادی از بسیجیان و حزب الهی ها در مقابل مجلس تجمع کرده بودند و
شعار امروز روز عزا ست، سر می دادند.
اما قابل توجه است که رئیس مجلس قبل از رای گیری و تصویب این لایحه به قرائت نامه دفتر رهبری مبادرت نمودند.
بدین ترتیب بعداز مدتها مخالفت، عاقبت مجلس شورای اسلامی با بررسی لوایح FATF از جمله کنوانسیون مقابله با تامین
مالی تروریسم CFT مورد تصویب قرار گرفت.
این امر ایران را ملزم می سازد تا به اجرای تمام و کمال مواد کنوانسیون مذکور مبادرت نماید.
هرچند ایران با افزودن تعدادی تبصره به لایحه مصوب، خواسته است تا در برخی مواقع شانه از زیر مسئولیت خالی کند، اما این احتمال
وجود دارد که FATF آن را نپذیرد.
بدین ترتیب می توان گفت که پیوستن به کنوانسیون ابتدای راه جمهوری اسلامی است.
به عبارتی ساده تر؛ دیگر زمان « صلاح مملکت خویش را خسروان دانند » گذشته است.