نگام ، سیاسی _ به گزارش بی بی سی فارسی ، روزنامههای پنجشنبه ۱۴ دی ۱۳۹۶، بیشترین حجم صفحه های خود را به انتشار اخبار، گزارش و تحلیل اعتراضهای خیابانی اخیر اختصاص داده اند.
خط فتنه شکست
روزنامه جوان در صفحه اول شماره امروز خود عکسی از راهپیمایی هواداران حکومت منتشر کرده و زیر آن نوشته که تظاهرات گسترده مردم، روی فتنه خط پایان کشید.
این روزنامه همچنین با انتشار تصاویری از دو دانش آموز کشته شده مدعی شده که یکی از آنها با تیر مستقیم معترضان و دیگری با حرکت دادن ماشین آتشنشانی به روی یک پراید جان باختند. از همین رو جوان از کمیپن مردمی انتقام از اغتشاشگران قاتل ۲ دانش آموز ایرانی خبر داده است.
محمد اسماعیلی هم در جوان نوشته که واکنش فرانسه اگرچه دقیقا همسان واکنش آمریکا است اما فرانسه با احیا، تهییج و تقویت سازمان مجاهدین خلق در سالهای اخیر، نقش لیدری را در حوادث اخیر برخی از شهرهای ایران بازی کرده، کمااینکه مقام های ارشد فرانسوی با موضع گیری جهت دار بر لزوم اعمال تحریم های جدید علیه ایران تاکید کرده اند.
ملاحظاتی در باره واکنش اعتراضی مردم
حبیبالله پیمان در روزنامه شرق نوشته است که عوامل متعددی در بروز اعتراضات واکنشی روزهای اخیر دخیل بوده اند؛ افزایش قیمت ها که با انتشار اخبار مربوط به بودجه دولت شتاب بیشتری پیدا کرد، مانند کبریتی بر نارضایتی ها زده شد. با وجود این اگر انباشت درازمدت نارضایتی و مطالبات سیاسی و اقتصادی بی پاسخ وجود نداشت و معترضان با تداوم و تشدید فقر و برخی اشکال فساد و تبعیض روبه رو نمیشدند، چه بسا اعتراضات در ابعاد کنونی امکان بروز و تداوم نمی یافتند.
به نظر آقای پیمان، دست زدن به اقدامات موثر در زمینه ریشه کنی فساد، فقر و بیکاری و بیعدالتی و ایجاد گشایش در فضای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی جامعه، مستلزم انجام تغییرات ساختاری در سیاست داخلی، مناسبات بین المللی و نظام مدیریت کشور است.
در همین حال مصطفی تاجزاده به روزنامه شرق گفته که اجتماعات اخیر را می توان تجمع قشرهایی از مردم به ویژه جوانان تحصیلکرده و بیکاری دانست که آینده روشنی پیش روی خود نمی بینند و نسبت به فشار و تبعیض ها در جامعه معترض هستند. از سوی دیگر بسیاری از موسسات از بودجه دولتی استفاده میکنند که از نظر شهروندان نیازی به این کار نیست.
حرفی با رسانه ملی
احمد عزیزی در روزنامه اعتماد نوشته که در پی اعتراض های مردمی و بالنسبه فراگیر، رسانه ملی بعد از سکوت دو روزه بالاخره از رویکرد خود به این تحولات پرده برداری کرد: توجه کمتر به صداهایی مسالمت جو اما معترض به فساد، بیکاری و دیگر مشکلات سیاسی و اجتماعی و بیشتر زیرذره بین بردن برخی کژروی ها، اخلالگری ها و هنجارشکنی ها؛ در نهایت نیز کاربرد همان برچسب سنتی آشوبگر برای هر پا و ردپایی در این میان. بنا به سوابق عملکرد این رسانه، شک نمی توان کرد که همین رویکرد در ماه ها و سال های آینده نیز در هر یاد و تحلیلی از رخدادهای اخیر، ادامه یابد. ظاهرا بناست دوربین رسانه ملی در چنین تحولاتی تنها ناهنجاری ها را ببیند و به تاسی از محمود احمدینژاد که در ماجرای اعتراضات سال ۸۸ مردم را جز خس و خاشاک ندید، منحصرا بر پرده دران و آشوبگرانی در این داستان تمرکز کند.
آقای عزیزی نوشته که نگاه تک چشمی به رخدادهای نوپدید دوای دردهای امروز ما نیست. سود این بازنگری و کلان نگری و نیز همسویی با تحولات عصر سایبری، بیشک بیش از خسارات احتمالی آن خواهد بود.
دام جدید فتنه گران ۸۸ پیش پای دولت
کیهان امروز در تیتر و گزارش اصلی خود یکسره به جریان اصلاح طلبی حمله کرده و نوشته این جریان که در سال ۸۸ از طریق اردوکشی های خیابانی و با کلیدواژه تقلب در انتخابات، به دنبال براندازی نظام بود و پس از ناکامی با پیامها و نامه های متعددی به دشمنان از جمله آمریکا خواستار تحریم های شدید شدند، این بار نیز با حمایت از آشوبگران و اغتشاشگران، به رسمیت شناختن آنها و متهم کردن نظام به سرکوب، گرای تحریمهای جدید را داده و مقامهای آمریکایی نیز بلافاصله اعلام کردند که به دلیل اتفاقات اخیر، تحریمها را تشدید خواهند کرد.
به نوشته روزنامه کیهان، ترامپ که چندی پیش ملت ایران را تروریست خوانده بود، دیروز بار دیگر در باره آشوب در ایران اظهارنظر کرد و نوشت که برای آنها احترام زیادی قائل است و در وقت مناسب از آنها حمایت خواهد کرد. به احتمال زیاد چندی دیگر که واشنگتن تحریمهای جدیدی علیه ایران وضع کرد، معنای این احترام و حمایت روشن خواهد شد.
نگرانیهای امروز جامعه مدنی
محمد مطلق در روزنامه ایران نوشته که اگر تا همین اندازه قبول کنیم که همه جمعیت حاضر در خیابان نه اراذل و اوباش یا عامل موساد و سیا و ام ای ۶ و عربستان، بلکه خواهران و برادران و پدران رنجدیده ما هستند و حسابشان از برخی تندروهای قانونشکن جداست، نیمی از راه را برای آشتی ملی رفتهایم. اگر تا همین اندازه قبول کنیم که جمعیت کف خیابان همان محرومانی هستند که از سال ۸۴ تا ۹۲ همه شیره زندگی آنها مکیده شد و از سال ۹۲ تا همین چند روز پیش از سوی رسانه ها و تریبون های افراطی مورد حمله امواج ناامیدی بودهاند به کلید حل معما رسیده ایم.
به نوشته آقای مطلق اگر قبول کنیم که قاطبه مردم ایران خواستار اصلاح ساختارها و روابط قدرت و قوانین برای رفع فساد و انسداد هستند و اگر بپذیریم آنچه را که جامعه مدنی ایران میخواهد، الزاما جناحی سیاسی به نام اصلاح طلبان نمایندگی نمی کنند، دیگر خوانش عصیان و تمرد از اعتراض ها کمرنگ می شود.
انگ و برچسب نزنیم
روح الله حضرت پور، نماینده مجلس در روزنامه آرمان نوشته که در واقع صدای مردم که باید شنیده شود این است؛ آی مسئولان، پرخطا بوده اید، راهتان را اصلاح کنید و بدانید که ما با هیچ کس بجز نظام عقد اخوت نبسته ایم. اما اگر وقایع اخیر با واکنشهای تند، عصبی و هیجانی مواجه شود، آنچه حاصل می آید، پاشیدن بنزین برروی آتش اعتراضات خواهد بود. هرچند ممکن است در هر ناآرامی افرادی نیز با اهداف خاص سوءاستفاده کنند ولی انگ و برچسب زدن به همه معترضان و همه آنان را اوباش و تفاله و عوامل بیگانه نامیدن، تنها باعث رنجش بیشتر کسانی میشود که مطالبه اصلی آنها شنیده شدن صدایشان است.
به نظر آقای حضرت پور، چنین رویکردی در قبال معترضان، به مثابه پاشیدن نمک بر زخم های آنان است و نتیجه اش تشدید ناآرامی هاست. ناآرامی هایی که اگر مهار هم شوند، تبدیل به آتش زیر خاکستر میشوند و در زمانی دیگر چالشی بزرگتر می سازند.