برای منی که 37 بهار و زمستان را پشت سرگذاشته ام این روزها شنیدن اخبار مبارزه با تروریسم توسط جمهوری اسلامی بیشتر به یک جک شبیه است.
کافی ست چشمهایم راببندم و به مدد خاطرات به بیست سال قبل برگردم.
زمانی که صدا و سیمای میلی محدود به دو،سه شبکه میشد.
آن روزها گستردگی جریان آزاد اطلاعات با این روزها اصلا قابل مقایسه نبود.
اخبار شبانگاهی سرتاسر پر بود از عملیاتهای شهادت طلبانه فلسطینی ها.
دیوانگانی که با بستن کمربند انتحاری و انفجار خود در میان مردم ونظایمان اسراییلی یا سوار بر ماشین های مملو از مواد منفجره و کوبیدن ماشین ها به مواضع ارتش اسرائیل و مردم عادی اسرائیل دست به کشتار مردم و نظامیان اسرائیلی میزدند.
این شیوه بعد از آن ،شیوه مرسوم تمام گروه های تروریستی اسلام گرا در خاورمیانه گردید.
آری تروریسم منطقه ای را جمهوری اسلامی در منطقه به وجو آورد و تروریست های بسیاری را در عملیات های شهادت طلبانه پرورش داد.
امروز ما داریم میوه بذری را میخوریم که خودمان بیش از چند دهه است در منطقه کاشتیه ایم.
پس بهتر است دم از مبارزه با تروریسم نزنیم.
ما خودمان تروریسم پرورترین کشور دنیا هستیم.
البته به لطف جمهوری اسلامی