ما یک تجربهی دیگر از رفتارهای پیشا انتخاباتی در زمان کاندیداتوری آقای احمدی نژاد داشتیم. در حالی که آن حرکت در توزیع سیب زمینی و پول نقد و تراول چک، تأثیر بسزایی در نتیجهی رأی گیری در میان اقشار فرو دست میگذاشت، اما آن عمل هم از نظر حقوقی و هم اخلاقی توسط اقشار فهمیدهی جامعه، امری مذموم و خلاف اصول شناخته شده در امر انتخابات ارزیابی میشد و مورد نکوهش گسترده مردم فهیم ایران قرار گرفت.
عمل اقای رئیسی که اکنون به طور قاطع تصمیم به ورود به عرصهی رقابتهای انتخاباتی کرده است نیز از این قضاوت و داوری مستثنا نیست. علاوه بر اینکه نه کار اقای احمدینژاد و نه ایشان، از انجا که سو استفاده از خزانه عمومی به نفع شخص ارزیابی میشود و در آستانهی انتخابات شائبهی تبلیغاتی داشته و در افزایش آرا به سود ایشان مؤثر است، میتواند هم از نظر شرعی و هم حقوقی – که استفاده از موقعیت و بیت المال در جهت منافع فردی تلقی شود،- خطایی غیر قابل اغماض و مستوجب پی گیری نیز هست. که متاسفانه کمتر بدان توجه میشود.
اقای رئیسی اگر با علم به اینکه میخواهد کاندیدا بشود این گونه رسیدگیها به مناطق محروم را که با توزیع ةرد و اقلام حیاتی در روستای زلزله زده کلاته انجام میدهد حتماً جای شبهه انتخاباتی دارد زیرا در آستانهی انتخابات برای دفع شبهه این امر میتوانست توسط تشکیلات استان انجام شود و نیازی به حضور علنی و تبلیغاتی وی نبود.
از آنجا که این گونه رفتارها در میان مردم بالاخص فرهیختگان جامعه نظیر اساتید دانشگاهها و معلمان و فرهنگیان و دانشجویان تأثیر معکوسی داشته و چه بسا در میان این اقشار امری ضد تبلیِغ تلقی میگردد ولی از سوی دیگر میتواند ارای تودههای محروم را به نفع وی تحت تأثیر قرار دهد که نه این امر از نظر اخلاقی درست است زیرا موجبی برای نوعی نگاه فقر پروری، بجای سرمایه گذاری و اشتغال جوانان مناطق محروم است و هم بر اساس قانون انتخابات استفاده از بودجههای دولتی و عمومی برای مسائل شخصی است که در هر دو صورت مذموم است.
منبع:روزنامه الکترونیکی امید ایرانیان