✍️علی نظری سردبیر روزنامه مستقل
وقتی تصاویر تردد کارگران و کارمندان در اتوبوسهای بی آر تی و متروی تهران و شهرهای بزرگ را میبینیم اولین جملهای که به نظرمان میرسد این است که مردم جان شیرین را به ازای نان از کف میدهند.
درحالیکه ایران پهناور ما نهادهایی دارد که مالیات نمیدهند، و ثروت دهها هزار میلیاردی را از مردم کرونا زده دریغ میکنند. این قصه پرغصه در گلوی مردم ایران حبس شده است. هیچکس نمیتواند روسای بنیاد مستضعفان، آستان قدس، ستاد اجرایی، بنیاد شهید، بنیاد پانزده خرداد، کمیته امداد و بقیه نهادها را احضار کند و بپرسد نهادهایی که به واسطه رانت و توصیه از پرداختن یک ریال مالیات طی چهل سال گذشته امتناع ورزیدهاند، چگونه امروز صاحب دهها هزار میلیارد تومان گردیدهاند؟
آیا ثروت این بنیادها شخصی و متعلق به شرکتهای سرمایهگذاری خصوصی است یا ثروتی از اموال ایران و برای مردم ایران است؟
کارمندان دولت و معلمین باید از حقوق ناچیز خویش مالیات دهند و از همین مالیاتها جاده، فرودگاه، بندر و پالایشگاه ساخته میشود تا اَبَر کارتلهای اقتصادی مانند این نهادها و بنیادها به راحتی بتوانند از زیرساختهای توسعه کشور بیشترین بهره را در جهت تکاثر و ثروتاندوزی خویش ببرند.
میانگین بهرهوری کارمند، کارگر و معلمی که در این کشور مالیات منظم میدهند از امکانات زیر ساختی کشور به ده درصد هم نمیرسد، اما در نقطه مقابل نهادهای نورچشمی و مالیات گریز بالغ بر نود درصد استفاده را از زیر ساختهای صنعتی، تجاری و اقتصادی کشور را دریافت میکنند!
اکنون و در ایام شیوع ویروس کرونا، ۷۰ درصد مردم اگر کار روزانه را انجام ندهند،به نان شب محتاجند. با وجود تحریمها و کاهش شدید درآمد نفت دولت نمیتواند هزینه قرنطینه مردم کمبضاعت یا زیر خط فقر را بپردازد.
نهادهای متکاثر که طی چهار دهه گذشته یک ریال مالیات ندادهاند و با استفاده از عناوین مقدس از همه گونه رانت بهره جستهاند، اعتنایی به حال و روز اقشار زیر طبقه متوسط ندارند!!
اگر مردم صاحب این مملکت هستند چرا کسی متعرض نهادهای دردانه و فراری از مالیات نمیشود؟
اگر ما در این کشور به قول رئیس جمهور ۶۰ میلیون نفر نیازمندِ یارانه داریم،یعنی معادل ۱۵ میلیون خانوار را میتوانیم ماهیانه با پرداخت دومیلیون درماه و جمعا سیهزار میلیارد تومان در یک قرنطینه کامل ماهیانه قرار دهیم تا مردم مجبور به تردد روزانه برای یک لقمه نان نشوند.
حتما بخاطر دارید که اوایل سال گذشته دولت روحانی مجبور شد حدود سی و پنج هزار میلیارد تومان از صندوق توسعه ملی را به مال باختگان موسسات اعتباری و صندوقهای قرض الحسنه دهد، زیرا که صاحبان نورچشمی و بسیار محترم! این موسسات پول بیزبان مردم را چپاول کردند!!
این روزها کشورمان در محاصره و گرداب اپیدمی کرونا گرفتار شده، و به قول پزشکان و مجریان نظام سلامت اگر قرنطینه شدید دو ماهه در کشور اعمال شود، ریشهکنی کرونا براحتی امکانپذیر خواهد بود.
ما بیشتر از ده بنیاد متمول و مولتی میلیاردر یا تریلیاردر داریم که میتوانند به شکرانه جبران چهل سال فرار از مالیات، هر کدام شش هزار میلیارد تحویل دهند تا دولت بهراحتی هزینه شصت هزار میلیارد تومانی قرنطینه دو ماهه مردم را بپردازد.در این صورت کرونا محو شده و آرامش به جامعه ایران باز میگردد.
آستان قدس، ستاد اجرایی، بنیاد مستضعفان، بنیاد پانزده خرداد و بنیاد شهیدو…… عقلا و شرعا مدیون ملتند و اکنون باید خرج ۶۰ میلیون نفر مستحق یارانه را بدهند.
به قول ضرب المثل معروف “همیشه شعبان یک بار رمضان” چهل سال از کیسه ملت خوردهاند و از پرداخت مالیات فرار کردهاند، دو ماه خرج ملت را بدهند.
بخدا اگر چنین کنند به جایی برنمیخورد.