«حامد تقوی»
به نظر میرسد حالا بعد از گذشت چهار دهه از عمر جمهوری اسلامی، میشود به شکل متحدتری از توافق بر سر نا کارآمدی سیستم و ناامیدی بین جامعه را به خوبی مشاهده کرد.
سیستم تمام برگهای آخرش را استفاده کرده است. مردم هیچ اعتمادی به هیچ مسئول حکومتی ندارند. حتی برخی از مقامات بلند پایه به این مسئله اذعان میکنند. اتفاق بیخ گوشمان است. کار سیستم تنها به یک جرقه، به یک اتفاق بند است تا تمام بشود.
لنین در مجموعه آثار خود میگوید: “ما در روسیه مدام مرتکب این اشتباه میشویم که دربارۀ شعارها یا تاکتیکهای یک حزب یا گروه خاص و گرایش عمومی آن، از روی مقاصد و انگیزههایی که خود آن گروه ادعا میکند، قضاوت میکنیم. چنین قضاوتی بیارزش است. همانطور که مدتها پیش گفته شده، راه جهنم با نیّات خوب فرش شده است.
چیزی که عاقبت و اهمیت شعارها، تاکتیکها یا بطور کلی گرایش یک حزب یا گروه خاص را تعیین میکند، نه مقاصد، انگیزهها یا کلمات بلکه موقعیت عینی، که مستقل از آنهاست، میباشد.”
این همان مسئله ایست که امروز باید در نظر بگیریم. باید همانطور که مارکس معتقد بود در شرایطی که مستوجب احتیاط است ، و در شرایطی که هر تقاضایی از حکومت نه صادقانه است نه شرافتمندانه، باید برای به زیر پا کشیدن آن متحد شویم.