نگام ؛ حسن مقیمی _ فرهاد دژپسند به عنوان وزیر پیشنهادی اقتصاد و امور دارایی، محمد اسلامی برای وزارت خانه راه و شهرسازی، محمد شریعتمداری به عنوان وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و رضا رحمانی نیز برای سمت وزیر صنعت، معدن و تجارت به مجلس معرفی شده اند.دو استیضاح پرحاشیه و دو استعفای همزمان٬ موجب شد تا صندلیهای نیمی از وزرای اقتصادی دولت دوازدهم ایران خالی شود.حالا حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، میخواهد با این چهار نفر این صندلیها را پر کند.واعظی درخصوص فرایند گزینش و معرفی وزرای پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: در چند وقت اخیر روی لیست های مختلفی که از سوی صاحبنظران و فعالان مختلف این حوزه ها ارائه شده بود کار شد و با همه متخصصان این حوزه ها مشورت و نظر آنها اخذ شده است.
مشروح گفتوگوی نگام با محمدرضا فرزین را در ادامه بخوانید:
نگام : نحوه چینش و انتخاب وزرای پیشنهادی برای چهار وزارتخانه را چگونه می بینید؟
متاسفانه آقای روحانی با سرعت زیاد به سمت بیراهه در حال حرکت هستند زیرا که اصولا هیچ توجه ای به خواست مردم و نمایندگان مردم نمی کنند و احساس می کنم ایشان هیچ تفکر مثبتی نسبت به وضعیت اسفبار امروز ندارند.
همچنین برای خودم متاسف هستم که بعنوان یکی از فعالان در ستاد ایشان در استان خراسان رضوی برای رای آوردن ایشان تلاش کردم و از رای خودم پشیمانم و معتقدم آقای روحانی در حداقل ها و قول هایی که دادند شکست بزرگی خوردند.
در حوزه ی وزرا هم ایشان به سرعت در حال سقوط هستند.
شما بنگرید کارکردها و نفراتی که ایشان انتخاب می کنند روز به روز نازل تر و باندی تر و دگم تر می شود و آنچه که پیداست یقینا ایشان از این دولت و موقعیت حاکمیتی هیچ سودی را برای ملت به ارمغان نخواهد آورد.
نگام : بسیاری از نمایندگان مجلس که اکثرا هم از موافقان دولت آقای روحانی بوده اند به انتخاب این افراد اعتراض داشتند و شکایت آنها این بود که در چنین شرایط بحرانی که دولت و کشور در آن گرفتار است آقای روحانی و مشاورانش باید برای انتخاب وزرا با مجلس مشورت می داشتند.آیا این اعتراض را بحق می دانید؟
اصولا آقای روحانی با هیچ شخص و نهادی مشورت نمی کند.
ایشان اصولا نه اعتقادی به اصلاحات دارند و نه اعتقادی به روند رو به رشد کشور و اکثر جلسات و همایش هایی که با فعالان اقتصادی و سیاسی برگزار می کنند نوعی سیاه بازی ست.
ایشان نگاهشان کاملا قهقرایی است و ذوب در دستگاه های نظامی و حاکمیتی بالا شده است و بر شاخه نشسته است و بن می برد.
ما توقع بیشتری از نمایندگان مردم داریم که اگر واقعا در بین مردم زندگی می کنند نباید به هیچ کدام از وزرا رای دهند و نه تنها رای ندهند بلکه بستری را مهیا کنند برای استیضاح آقای روحانی زیرا که این حاکمیت با قدرت و سرعت زیادی بر علیه مردم خودش در حال حرکت است.
متاسفانه آقای روحانی نشان داد به هیچ صراطی رازی نیست و هیچ مشورتی را نمی پذیرد و اصولا نگاه اخلاقی به هیچ چیزی ندارد حتی ایشان جایگاه و موقعیت خودش را هم در نظر نمی گیرد لذا من هم با اعتراضاتی که برخی نمایندگان داشتند هم نظر هستم و امیدوارم به هیچ کدام از این وزرا رای ندهند.
نگام : در چنین شرایطی آیا آقای روحانی نمی توانست تدبیری بیندیشد که حداقل وزرایی همچون آقای آخوندی به حاشیه رانده نشوند؟
بنده از یکی از نزدیکترین اشخاصی که در کنار آقای آخوندی وزیر راه فعالیت داشت شنیدم که گفت یکی از موفق ترین وزرایی که در طول عمر جمهوری اسلامی فعالیت داشته است همین آقای آخوندی بوده اند.
ایشان با وجود نداشتن بودجه و امکانات کافی و زیر شدیدترین فشار ها کارهایی را انجام دادند که کمتر مدیری در طول عمر جمهوری اسلامی با چنین شرایطی قادر به انجام آن بوده است.
هر نوع انسان باوجود و با شرفی در دولت هست در حال جدایی از آقای روحانی می باشد .
آقای روحانی با چنین اعمال ناصوابی دارند بزرگترین لطمه را به خود و کشور می زنند.
متاسفانه یکی از باسوادترین افراد از کابینه کنار گذاشته می شود و افرادی جایگزین و معرفی می شوند که بیشتر به نوعی شوخی شباهت دارد.
فساد موریانه وار بر ساختار نظام و دولت ورود پیدا کرده است.
نگام : با توجه به نزدیک شدن دور جدید تحریم ها که بسیاری از کارشناسان آن را پایان راه دولت تدبیر و امید می دانند ، استعفای برخی از وزرا در چنین شرایطی اعلام زنگ خطر نمی باشد و اینکه آیا کشور قرار است وارد باتلاقی شود که نتواند از آن بیرون بیاید؟
متاسفانه کشور وارد باتلاق شده است و هیچ فریاد رسی وجود ندارد.
ملت به حال خود رها شده اند و هرکس دستش می رسد به کمک رهبران کشور دست به کلاهبرداری و کلاشی و دزدی می زند.
ارزش پول ما به حداقل خود رسیده است.
تمام پس انداز مردم به فنا رفته است و هیچ ساختاری دیگر باقی نمانده است.
اصلا این مسایل و مشکلات برای آقای خامنه ای و روحانی و سایر حاکمان دیگر مهم نیست.
کار به جایی می رسد که نماینده مردم فریاد می زند که نه در مجلس ، نه در دولت و نه در حاکمیت هیچ کس به فکر مردم نیست.
اصولا جامعه دچار فروپاشی شده است و البته فروپاشی اخلاقی به شکل وسیع دیده می شود.
حاکمان ما از اخلاق نمره ی صفر و زیر صفر می گیرند و به گونه ای عمل کرده اند که جامعه رها گشته و در بی اخلاقی محض غرق شده است.
ما مردم هم به جان یکدیگر افتاده ایم و این در اثر بی تدبیری حاکمان ما است.
دولت جمهوری اسلامی هیچ برنامه ای برای مقابله با این معضل ندارد و ملت هم به درنده خویی دچار گشته اند و در سطح جامعه می بینید همه به جان یکدیگر افتاده اند و در حال کلاهبرداری هستند و این از تبعات آن چیزی است که جامعه به مردم تزریق کرده است.
نگام : 13 آبان که افتخار سردمداران نظام است اکنون باعث شده است ترسی در دل آنها بیاندازد.آیا آقای ترامپ می تواند تاریخ 13 آبان در تقویم ایران را برای همیشه پاک کند و تبدیل به شکستی برای رهبران ایران گرداند؟
من گمان نمی کنم آبان ماه ترس به دل مسئولین ما انداخته باشد زیرا آنها اصولا ترسی از چیزی ندارند و ملت را در این چهل سال به گونه ای پرورش داده اند که از دیگر خواهی به خودخواهی رسیده اند.
ملت به شرایطی دچار می شوند که غیر از خود کس دیگری را نمی بیند و نمی تواند دست افتاده ای را بگیرد و حتی لگدی بر افتادگان هم میزنند.
شما ببینید که یک کامیون تصادف می کند و اموال و بار او بر زمین می ریزد.مردم بجای جمع آوری آن شروع به غارت او می کنند .
آدمهایی که گاها ماشین های چند صد میلیونی در زیر پا دارند و این نشانگر این است که جامعه از لحاظ اخلاقی تهی شده است و متاسفانه ما به جان یکدیگر افتاده ایم و این را حاکمیت دارد ترویج می دهد لذا در این بین حاکمیت و وابستگان آنها هم به فکر چپاول کردن به شیوه خود هستند.
شما حتی می بینید با کش و قوس های قیمت دلار اندک دارایی ملت را به چنگ آوردند و ملت را به بیچارگی کشاندند تا مجبور باشند همیشه در مقابل حاکمیت پوشیده از جرم و جنایت تعظیم کنند.
نگام : سخن پایانی ؟
در پایان می گویم من هیچ نقطه ی امیدی از سوی حاکمیت نمی بینم.
ای کاش مردم ما به تکاپو بیفتند و خودشان مراقبت کنند از خود.
البته نقطه امید هم در دستگاه حاکم دیده نمی شود تا مردم اندکی به آینده دلخوش باشند.
امیدوارم یک تلنگر سبب گردد مردم آگاه شوند که در چه شرایط اسفناکی از نظر اخلاقی و معیشتی و حاکمیتی قرار دارند