شاه نیرنگ باز قاجار ، فردی را بامقدار زیادی پول نزد عبدالبهاء افندی فرستاد که او تقدیر نامه هایی به نام سران آزادی خواه نوشته واز زحمات آنان در راه مشروطه تشکر کند.سپس آنها را در راه پست خانه کشف کنند و جنجال تبلیغاتی به راه اندازند .حتی بیانیه های جعلی از طرف مشروطه خواهان صادر می کرد.
یکی ازعوامل قسی القلب شاه قاجار «نایب حسین»به قدری شهرهای ایران را نا امن کرده بود که مردم چاره ای جز پناه بردن به شاه نداشتند.رحیم خان یکی از راهزنانی است که محمد علی میرزا در زمان ولیعدی خود وی را به جرائم مختلف زندانی کرده بود.شاه با رحیم خان توافق کرد که فرزندش رهبری گروهی ازراهزنان آذربایجان را برعهده و به سوی تبریز حرکت کند و انجمن محلی را درهم شکسته وبا شمشیر ،آذری های متمرد و گردنکش را مطیع کند.برعکس مشروطه خواهان هرگز جایی راغارت نکردند وبه اموال عمومی آسیب نرساندند.
نوشته اند: سید اکبر شاه وسید محمد یزدی دوتن از روحانیون درباری درجمع اراذل واوباش درمیدان توپخانه منبر رفته ومشروطه خواهی را گناه کبیره می شمارند و آن را بدتر از دزدی و آدم کشی و زنا قلمداد کردند .مخاطبان آنان نیز شعار سر میدهند که ما مشروطه نمی خواهیم ،دین نبی می خواهیم .همانجا دست به آزار و اذیت مردم زده ،و هرکس را که کلاه ماهوت برسرداشت ،مشروطه طلب قلمداد می کردند وآزارش می دادند و نیز به دستور رهبران خود به اماکن و اداره روزنامه ها ریخته ، غارت کردند ودر همین میدان توپخانه بود که میرزا عنایت جوان زنجانی را تکه تکه کردند وجنازه اش را در میدان مشق آویختند.
( کتاب شهدای روحانی مشروطه ص۳۳ ،۳۴ ،۳۵ ابراهیم ملکی )