راه سبز امید
۶۵ سال است که برای مصدق مرثیه سرایی می کنیم و همه را به توطئه بر علیه او متهم می کنیم
ولی کسی نمی پرسد در روز ۲۸ مرداد ۳۲ مردم ایران و اهالی تهران کجا بودند و چه می کردند؟
چطور شد که یک مشت لات و چاقو کش مزدور حریف یک ملت شدند؟
همان ملتی که در ۳۰ تیر حماسه آفریدند و شاه را با قدرت عقب نشاندند؟
چرا مردم تهران در انروز در خانه ها نشستند و به یاری مصدق نشتافتند؟
تاریخ ثابت کرده که ما ملتی فراموشکار و پیمان شکن و قهرمان پرور و نخبه کش و منتظر وقوع معجزه و رسیدن دستی از غیب هستیم
و در مقاطع حساس تاریخی به راحتی جا خالی می دهیم و از زیر بار مسئولیت و دادن هزینه شانه تهی می کنیم.
میر حسین شاهد و گواهی زنده بر این مرام دیرین ما ایرانیان است.
هفت سال است که او را در حصر خانگی رها کرده ایم و می گوییم چرا روحانی به عهدش وفا نمی کند؟!
روحانی هم یکی است مثل ما. مشت نمونه خروار .
نگام ؛ ناگفته های ایران ما