✍️ حبیب رمضانخانی
ثبت نام داوطلبان تصاحب پست ریاست جمهوری، امروز به پایان می رسد. تا این لحظه چهره های نام آشنا و مورد انتظار برای ثبت نام مراجعه کرده و خبرساز شده اند. در این بین اما نکات جالب و قابل تاملی هست که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد:
۱. نکته اول تعداد بی شمار ثبت نام کنندگان سرشناس از طیف های مختلف است. هر چه در بین رای دهندگان شور و هیجانی نمود ندارد، در بین مسئولین ظاهرا برای تدارکاتچی شدن! و خدمت به مردم اشتیاقی وافر موج می زند. مسلما ثبت نام این افراد اگر برای مردم آب نداشته باشد، برای عده ای نان معاونت اول تا وزارت را خواهد داشت!
۲. این ثبت نام های دقیقه نودی که در خود نوعی غافلگیری و عنصر برجسته سازی دارد، نشان می دهد همچنان روند منطقی حزب و چرخش نخبگان از طریق آن ناقص است. در نتیجه سیل ثبت نام کنندگان بی شمار حتی از یک حزب و جناح خاص به وزارت کشور هجوم آورده و جالب اینکه همگی نیز ادعای مستقل بودن و مرتبط نبودن به جریان خاص را دارند که البته بیشتر با هدف معذوریت کنار نکشیدن به نفع هم حزبی هم می تواند تعبیر شود.
۳. ظاهراً با نیامدن ظریف، دوگانه رییسی – لاریجانی در حال رخ نمودن هست. شاید در ادامه اصلاح طلبان مجبور به حمایت از لاریجانی و همان بازی «نامزد اجاره ای» شده و در نهایت در صورت انتخاب ایشان، نقش اصلی اصلاح طلبان خنثی خواهد شد، انتخابات پرشور و در انتها نیز مثل دوره روحانی، همه چیز به «انتخاب نادرست مردم» گره خورده و به پای اصلاح طلبان نوشته خواهد شد. همین دوگانه سازی هست که توپخانه اصولگرایان نزدیک به آقای رئیسی بعد از فراغت از ظریف، از امروز سمت لاریجانی نشانه رفتند.
۴. ظاهراً اینبار قبل از تایید صلاحیت نهایی داوطلبان و آغاز مناطرات، اتهام زنی و تسویه حساب ها شروع شده است. تا جایی که امروز طرفدارن رییسی و سعید محمد در حرکتی هماهنگ شروع به تاختن به لاریجانی کرده تا هم خود را حریفی برجسته و مقابل او نشان داده و هم آن دوگانگی را از هم اکنون کلید بزنند. جالب اینکه حتی اصولگرایان به خود هم رحم نکرده و طرفداران طیف قالیباف به شدت در این چند روز به سعید جلیلی تاخته و تهدید به افشاگری علیه ایشان کرده اند!
۵. در این دوره، افرادی چون سعید محمد و آقای ضرغامی از شیوه ای تکراری برای مطرح شدن خود بهره می جویند؛ همان سبک عوامانه احمدی نژاد، پدر و استاد تمام پوپولیست های جهان! تا جایی که سعید محمد هر روز از مناسک و رفتن سر مزار شهدا تصویر منتشر کرده و ضرغامی از خرید لباس زیر دو ایکس لارج! تا طرح شعارهای تهییج کننده برای مردمی نشان دادن خود و فاصله از طبقه مرفه، استفاده می کند. هر دو به دلیل پیشینه قبلی در میان طبقه آگاه بختی ندارند و همچنین آگاهند در حالت عادی اقبالی از سوی مردم به جانبشان نیست، در نتیجه غیرعادی بودن را بهترین حالت ممکن می دانند. احمدی نژاد الگوی راه است! آن ها، مخصوصا سعید محمد در پی برجسته کردن خود و بالا بردن هزینه رد صلاحیت خود است. او البته دوره های بعد را مدنظر داشته و این دوره به دنبال بالا بردن وزن خود برای چانه زنی است تا در صورت کنار رفتن به نفع کاندیدای اصلی بتواند حداقل سهمی در حد وزارت کشور و دفاع گرفته و از آن پله ای برای ریاست جمهوری در دوره های بعد بهره جوید.
۶. آقای رییسی که مشخص بود دیر با زود خواهد آمد، در پی ساخت وجهه ای هست که در انتخابات گذشته متزلزل شد. او از مهمترین گزینه های رهبری آینده نظام هست و برای جلوه کردن و اقبال عمومی، بهترین سمت می تواند جایگاه ریاست جمهوری باشد. دقیقا همان الگو و جایگاهی که آیت اله خامنه ای قبل از رحلت امام خمینی بر آن جایگاه بود.
۷. شاید در کمتر دوره ای بتوان اینگونه فاصله و تفاوت در مشی و عقیده را بین داوطلبان اصلی مشاهده کرد. تفاوتی از جنس احمدی نژاد، تاجزاد و زاکانی! در یک سو احمدی نژاد قرار دارد که در این مدت بسیاری از خط قرمز های نظام را در نوردیده و رسما از جایگاه وزارت کشور که مجری برگزاری انتخابات است، از تحریم انتخابات می گوید. در جانبی دیگر آقای تاجزاده قرار دارد که عملا سال ها نظرات و مطالب در خفا گفته شده اصلاح طلبان را آشکارا بر زبان رانده و خواهان اصلاحات گسترده و پایه ای در ساختار نظام می شود و آن سوتر امثال زاکانی که منتسب به تندروترین جناح اصولگرایی، جبهه پایداری بوده و خواهان محدودیت بیشتر و اصرار بر ادامه وضع موجود دارد.
۸. اما در انتها، تا اینجای کار آنچه بیش از همه برجسته هست، طبق نظرسنجی و آمارهای خود متولیان امر، عدم اقبال و شور مردم برای مشارکت هست. در نتیجه دور از ذهن نخواهد بود که بدانیم در ادامه بسیاری از این خودزنی ها و افشاگری ها در ظاهر برای تهییج و کشاندن مردم به پای صندوق های رای خواهد بود.