✍️نصرت الله محمودزاده
با شمایم آقامحسن؛ از آنجا که نقش بنده را در حوزه ادبیات جنگ به خوبی میشناسید و برگردن ما حق دارید، ابتدا با جمعی از یاران ایام دودوباروت مشورت کردم تا نقش ارزندهای برای شما از این انتخابات مهندسیشده پیدا کنیم.
چقدر برای بچههای جنگ سخت است، تحمل زمانهای که تصویر زشت آن در مناظره نامزدها به نمایش درآمد.
نحوه ورود شما به پاستور با بهشی از هنجارهای دفاع مقدس تعارض دارد.
(فرماندهی در مرام ندیده شدن و فرماندهی برقلبها)
یادتان هست با چه تلاشی برای عملیات کربلای 4 صدهزار بسیجی را به شلمچه رساندید؟
نفرین بر آن لحظه تلخی که غواصان این عملیات لورفته در میان هلهله و شادی عراقیها زنده بهگور میشدند.
و حال اصل موضوع؛ به نظر شما این عزیزان با چه وعدهای وارد این عملیات شدند؟
وعدههایی که اکنون به مردم میدهید،
یا شوق پرواز به سوی دوست؟
چقدر به آنها یارانه داده بودید؟
چرا به این تئوری وارداتی روسیه تن دادید که هیچ تناسبی با منطق مقاومت شهدا ندارد؟ واقعا آیا معیشت و یارانه ریشه اصلی مشکلات مردم است؟ (شعار نان مسکن، آزادی کمونیستها را که فراموش نکردید؟)
اگر خرازی، حاجقاسم و کاظمیها با غنایم عراقی گردان را به لشکر تبدیل کردند، اما بودجه کشور را منوط به اسارت گرفتن سربازان آمریکایی نمیکردند.
آقامحسن، ولله هنوز آن چهره خاکی شما در شبهای عملیات برایمان سیمای عشق است و چه کنیم که نمیتوانیم با این چهره مونتاژ شده شما ارتباط برقرار کنیم.
چگونه رقیب شما به دام تتلو افتاده بود؟ آیا تلفات این فریب بیش از عملیات کربلای ۴ نیست؟
چرا آن همراه همیشگی شما در گروه منصورون و جنگ میگوید؛ هروقت شمخانیها به مرام دوران جنگ خود برگشتند، مشکلات کشور حل خواهد شد. آیا ایشان و شما چنین کردید؟ چرا نشان مقدس خون شهدا را به پای ریاست جمهوری که آش دهانسوزی نیست و ارزش آن کمتر از کفش وصلهدار مولاعلیست، قربانی کردید؟
چرا رهبران موفق در اوج عزت و پیروزی از قدرت کنار میکشند؟
چرا نمادهای مقدس مقاومت مردان بزرگ الگوی طول تاریخ میشوند، نه سرپلی برای کسب قدرت در عرض تاریخ؟
بنابراین، پیشنهاد میکنیم عطایش را به کسانی ببخشید که دارند دستاورد ماندگار امام، یعنی،”جمهوریت” را فدای کسب قدرت جناح خود میکنند، نه مردم؛ مردمی که اگر با شما همراه نمیشدند، هرگز وارد خرمشهر نمیشدید.
برگرد، همچنان که مالکاشتر از صد قدمی خیمه معاویه برگشت تا وفاداری به مولایش علی را به پیروزی بر جنگ جمل ترجیح بدهد.
انتظار میرود شما با نگاهی نو مردم را با اعتماد به پای صندوق دعوت کنید تا مانع از عبور بلدورز مهندسی انتخابات از روی “جمهوریت” شوید.
وقتی با ملت نباشی، دیگر چه تفاوتی دارد که در پاستور باشی، یا پشت خاکریز طلاییه.
چشمانتظار شنیدن اعلامیهای چون خبر آزادسازی خرمشهر شما هستیم تا که “28خرداد” وصل به “3خرداد” شود،
نه “28مرداد”
میپرسید، پس مردم به چه کسی رأی بدهند؟ در یادداشت بعد به آن ۶ نفر خواهم گفت.
حماسهنگار آنروزهای جنگ؛ محمودزاده