✍️ حبیب رمضانخانی
یازده ماهی می شود که از آغاز به کار مجلس یازدهم سپری می شود. همان مجلسی که با کمترین مشارکت در تاریخ انتخابات مجلس شورای اسلامی، شعار اصلی آن جبران سومدیریت دولت! و ارتقای سطح معیشت مردم بود. امروز که یک سالی از فعالیت آن می گذرد، نه تنها کوچکترین تصمیمی که بر معیشت مردم اثرگذار باشد، اقدام نشده، بلکه از همان ابتدا با پیشنهادات و طرح های عجیب و هیجانی، باعث اعتراض کارشناسان و گاهی سوژه طنز فضای مجازی شده است!
از پیشنهاد ختم روزانه قرآن در مجلس، تا پیشنهاد ازدواج اجباری و در صورت ممانعت از آن تا ۲۸ سالگی، ستاندن یک چهارم دارایی مجردها و انفصال از مشاغل دولتی بگیرید تا طرح هایی اغلب با قید فوریت برای فیلتر کردن همه پیام رسان های خارجی و خروج از برجام، بخشی از پیشنهادات و طرح های مشعشع بهارستان نشین ها بوده است.
نگاهی به مجالس گذشته ایران از سال ۱۲۸۵ تا حال که بیندازیم، بی شک نهاد مجلس را یکی از تاثیرگذارترین بخش های کشور برای مهیا کردن ورود ایران به دنیای مدرن و قرار گرفتن بر مدار تعاملات بین المللی خواهیم دید. در این یک قرن و اندی از عمر آن، هر چه مجالس مستقل بوده و سلطه اقتدار راس اجرایی بر آن کمتر بوده، موفق تر عمل کرده و در جهت منافع کشور و مردم تصمیمات درستی اتخاذ شده است. از مخالفت با قراداد ۱۹۱۹ انگلستان تا مخالفت با پیشنهاد شوروی برای واگذاری امتیاز نفت شمال تا تصویب ملی شدن صنعت نفت در این فضا صورت گرفته است. اما در زمانه ای که قدرت آن به تحلیل رفته و ورودی مجالس از صافی های مختلفی رد شده، به همان اندازه که افراد بله قربان گو را در عرصه مجلس شاهد بوده ایم، به همان اندازه شاهد تصویب طرح ها و مصوبات ضعیف و گاه مغایر با منافع کشور و مردم بوده ایم.
حال که همزمان با فعالیت مجلس یازدهم هستیم، نگاهی به طرح ها و پیشنهادات آن ها نشان می دهد که برخلاف روند منطقی که بایستی شاهد تصویب قوانین به روز و در تطبیق با جریان جهانی باشیم، به پیشنهادات و طرح هایی پرداخته می شود که نه تنها نشانی از رو به جلو بودن ندارد، بلکه به نوعی برگشت به گذشته و تحجر در آن موج می زند. یکی از این موضوعات جنجالی، طرح تأسیس سازمان «طب ایرانی و اسلامی» هست که با مخالفت شدید جامعه پزشکی مواجه شده است. همان طبی که احتمالا در دانشکده های آن دارودسته عباس تبریزیان مدرسان آن بوده و آخرین یافته های ایشان در تأثیر روغن بنفشه بر کرونا تشریح و عنبر نسارا کالبد شکافی خواهد شد!
اما از این بدتر و جنجالی تر، تصویب طرحی در کمیسیون جمعیت مجلس با نام لغو غربالگری زایمان هست که با هدف کذایی جوان سازی جمعیت کلید خورده و برای تایید به شورای نگهبان ارسال شده است. این طرح که بدون اطلاع و نظرخواهی از سازمان بهزیستی و وزارت بهداشت صورت گرفته، با اعتراض بسیاری از کارشناسان امر موجه شده و تاکید گردیده که در صورت اجرا، شاهد توقف غربالگری مادران باردار خواهیم بود تا سقط جنینی صورت نگیرد! نتیجه؛ در این صورت شاهد تولد کودکان معلول بی شماری در کشور خواهیم شد که علاوه بر رنج و محنت خانواده ها، هزینه های کلانی را به کشور تحمیل خواهد کرد.
شاید تلاش برای افزایش جمعیت و جلوگیری از کاهش آن دغدغه درستی برای آینده کشور باشد، ولی ارایه چنین طرح های جنجالی که خطر آن بسیار بیشتر از نفع احتمالی آن است، نشان از دیدگاه و طرز فکر حاکم بر بهارستان دارد. بی شک اگر کمی دوراندیشی و تعقل در این دیدگاه وجود داشت، ایشان می بایستی به جای این جنجال ها، طرح حمایت از جوانان و نخبگان را کلید می زدند که با ایجاد اشتغال و تامین نیازهای آن ها، هم مجبور به خروج از کشور و بردن ژن نخبگی نمی شدند و هم با ازدواج صاحب فرزندان سالم شده و افزایش جمعیت را باعث می شدند. ولی چون این برایشان بار مالی دارد، مثل همیشه کار ساده تر که پرداخت هزینه توسط مردم باشد، انتخاب شده است.
در آخر بایستی مردم قضاوت کنند که کارنامه این مجلس جز کدام یک از موارد ذکر شده در بالاست؛ مقتدر یا ضعیف؟ برای ارزیابی بهتر می شود به عنوان نمونه مجلس شانزدهم شورای ملی را با مصوبه ملی شدن صنعت نفتش در مقابل مجلس یازدهم شورای اسلامی با مصوبه سهمیه قیر رایگانش مقایسه کرد! برای تداعی بهتر میشه نمایندگان این دو مجلس رو هم مقابل هم قرار داده و مقایسه کرد؛ مثلا آقای عنابستانی، جلالی، رضاخواه از این مجلس رو با دکتر مصدق، دکتر شایگان از مجلس شانزدهم بررسی کرد تا نتیجه گیری درستی به دست آید…