بخشهایی از سخنان میرحسین موسوی در سال ۸۸ در جمع تعدادی از جوانان درباره مشی و منش حکومتداری امیر مومنان حضرت علی (ع):
یکی از شعارهای مهم اوایل انقلاب؛ برابری، برادری و حکومت عدل علی؛ بود که همه در ابتدای انقلاب دنبال تحقق این شعارها بودیم. حکومت علی (ع) برای همه افرادی که در آن دوران به خیابانها آمدند الگو بود چه آنها که خیلی مذهبی بودند و چه آنها که کمتر به این امور توجه داشتند.
ابعاد زندگی حضرت علی (ع) آنقدر خاص و مهم است که حتی یک مسیحی با چاپ کتابی تمام ویژگیهای و شخصیت ایشان را مورد توجه قرار داده است.
ملت ایران شایسته ترین ملت بود که به زندگی حضرت علی نگاه کند و آن را مشی خود قرار دهد.
امروز بیش از همیشه نیاز داریم که به آن الگو و فضا مراجعه کنیم زیرا در آن مشی و روش عدالت، آزادی، برابری را برای همه مردم میخواست.
بارها درباره دادگاهی که حضرت علی (ع) با یک فرد یهودی در آن حضور پیدا می کند شنیدهایم. وقتی احترامی بیش از فرد یهود به حضرت گذاشته میشود ایشان اعتراض میکنند. یا اینکه دلسوزی حضرت علی نسبت به فقرا بارها در تاریخ مورد تاکید قرار گرفته است. امام علی (ع) حتی رعایت شمع بیتالمال را نیز میکرد و از شمع بیتالمال برای امور شخصی خود استفاده نمیکردند.
بسیاری از ویژگیها و مشی حضرت علی و بسیار موارد دیگر در ذهن مردم ما باقی مانده است چرا که این موارد برای تحکیم جامعهای که باید بر اساس این معیارها شکل میگرفت تعیین کننده بود.
هم اکنون بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم تا جامعه خود را با آن دوره و مشی مقایسه کنیم. محکمهها، دادگاه و زندانهای خود را با آن زمان مقایسه کنیم.
شب شهادت حضرت علی (ع) را به یاد آوریم که به فرزندان خود درباره ابن ملجم قاتل خود چه سفارشی کرد که اگر حضرت زنده میماند چه رفتاری با ابن ملجم شود و اگر حضرت به شهادت رسید با او چگونه برخورد شود.
جامعه می خواست چنین ویژگیهایی در حکومت دنبال شود. اگر حکومتی نتواند همانند حضرت علی عمل کند باید حداقل گرایشی به سمت مشی ایشان در خود نشان دهد که متوجه شویم به آن سمت مایل است نه اینکه در شب عید غدیر فرد بیماری را که عمل جراحی کرده و مشکل دارد را به زندان برگرداند. اینها با سیره حضرت علی (ع) هیچ انطباقی ندارد.
ما که افتخار داریم تا حکومت علی (ع) را الگوی خود قرار دهیم بنابراین باید بارقه هایی از آن را در زندگی خود ببینیم.
آیا شرایط امروز برگرفته از زندگی و مشی حضرت علی است، جامعه علوی به رنگ سبز انداختن نیست. جامعه علوی با تعهد در مقابل مردم، با عدل و انصاف، با مردم داری و شفقت به مردم به دست میآید.
آیا ما از سیره علی (ع) چاپ نهج البلاغههای بزرگ که نتوان آنها را خواند و فهمید و فقط برای زینت است را یاد گرفتهایم؟ یا واقعا به دنبال عدل و عدالت علی (ع) هستیم.
آرزو و دعا میکنیم در این روز همه ملت ایران، مسئولان و همه آنهایی که در راه مبارزه گام برداشته اند به سمت سیره حضرت علی (ع) هدایت و از دل به سمت جامعه حرکت کنند.
باید توجه داشت همانطور که در روایات آمده است یک جامعه، حکومت و یا نظام با کفر باقی میماند اما با ظلم باقی نمیماند.