راه سبز امید
منطق یزید این بود:
یا با من بیعت می کنی
و یا به من اعلام جنگ می کنی
و باید کشته شوی.
و منطق حسین هم این بود :
با من کاری نداشته باش
من هم با تو کاری ندارم.
تو به دین خودت و من هم به دین خودم
اما یزید یا رای حسین را می خواست و یا سر او را.
و لذا به جز تن دادن به ذلت بیعت با فردی فاسد
و یا سر دادن به شمشیرها
راه دیگری در پیش پای حسین نبود
و به این سان او مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح داد
میر حسین هم رهرو راه حسین است.
از او هم خواستند یا نتیجه انتخابات را بپذیر
و ساکت شو
و یا تو را به زور ساکت می کنیم.
و میر حسین هم چون یوسف به فرعون گفت :
زندان بهتر از ان چیزی است که از من می خواهید.
و لذا او را در حصر کردند
تا صدای اعتراضش شنیده نشود.
اما صدای او چون صدای حسین
در بلندای تاریخ طنین انداز است:
هیهات منا الذلة.
پذیرفتن ذلت و حرف زور از من بعيد است.
نگام ، ناگفته های ایران ما