✍️جواد روح
?رئوف طاهری، روزنامهنگار و فعال سیاسی اصلاحطلب، در یادداشتی برای “راهبرد”، در نقد یادداشت دکتر مهدی نوربخش با عنوان: “زنگ خطر انتخابات شورایاریها”؛ نوشت:
?تحليل دكتر نوربخش از ميزان مشاركت مردم در انتخابات شوراياریهای تهران بهكلی معيوب و نتيجهگيریهای ايشان فاقد معنا و مبنای جامعهشناسانه و آماری است.
?تحليل و جمعبندی ايشان چنان یکجانبهنگرانه است كه پيشپاافتادهترين مفروضات را يا فراموش و يا واقعيات را جابهجا كردهاند:
?١. مفروض است كه اين انتخابات یک هفتهای هم تبليغ نشده بود.
?٢. تجربهای مقدماتی از اين دست بود.
?٣. غيرسياسیترين انتخابات بود.
?٤. در سلسله مراتب انتخاباتی از نظر اهميت و حساسيت نسبت به ساير انتخابات، در رتبه چهارم قرار داشت.
?٥. در شهری بر گزار میشد كه نرخ مشاركت در انتخابات مجلسششم در آن ٤٧درصد و در مجالس بعدي ٣٢،٣٠و ٤٨درصد بوده؛ ولی در انتخابات رياستجمهوری٩٦ نزدیک ٧٠درصد بوده است.
?٦. تحليلگر بدون باياس علیالقاعده نمیتواند هيچ نتيجه قابل.اتکایی از ميزان مشاركت ١٥درصدی تهران در انتخابات شوراياریها بهدست دهد.
?٧. اما، جابهجایی واقعيت از جای اصلی خود (واقعيت ازجابهدرشده)؛ اينكه همه میدانيم وقتی خاتمی آن سخنرانی مورداستناد آقای نوربخش را انجام میداد؛ بههيچوجه در پسذهناش انتخابات شورایاریها مطرح نبوده است تا نتيجهای شتابزده از اين دست تحليلها برای نشان دادن شور و شعف از بابت افول قدرت نفوذ خاتمی (ولو در قالب دلالت به عبرتگيری) از آن گرفته شود.
?٨. ارزيابی عليرضا رجایی از موقعيت جاری خاتمی مناسبترين پاسخ یک ملی – مذهبی منتقد اصلاحطلبی درونمرزی به كنشگر ايضا متناظر بيرون گود ايستاده است.
?٩. عليرضا رجایی با وجود حفظ فاصله انتقادی خود با اصلاحطلبان و عدم شركت در انتخابات ٩٢ و ٩٦ در مورد خاتمی گفت: “آقاي خاتمی همچنان از وزن تعيينكنندهای برخوردار است و اصولا حضور او موج اجتماعی روشن و وأضحی ايجاد میكند. اگر غير از اين بود، اين همه فشار و سختگيری نسبت به او معنایی نداشت”.