راه سبز امید
بهشت دیکتاتورها
اگر دیکتاتوری از کرده خود پشیمان و خسته شود و بخواهد قدرت را به مردم واگذار کند چه تضمینی برای در امان ماندن او از خشم و انتقام مردم و از محاکمه و مجازات قانون هست؟
هیچ تضمینی نیست.
لذا دیکتاتورها هم تا آخرین لحظه در قدرت می مانند و قدرت را به غیر خود واگذار نمی کنند.
تجربه حسنی مبارک و قدافی در برابر ماست.
حسنی مبارک مقاومت نکرد و تسلیم شد و روی ویلچر از بیمارستان برای محاکمه به دادگاه آورده می شد.
و قذافی مقاومت کرد و آن طور وحشیانه به دست مخالفانش کشته شد.
باید برای این موضوع فکری کرد.
باید راهی برای فرار دیکتاتورها باز کرد.
تا بدون مقابله با ملت هایشان به آن جا فرار کنند.
و در آن جا از محاکمه و تعقیب و انتقام مردم در امان باشند.
اگر این راه باز شود.
این قدر راه رسیدن به آزادی برای ملت ها خونین و همراه با خشونت و پر هزینه و دشوار نمی شود.
باید بهشتی برای دیکتاتورها در زمین ایجاد کرد.
که در آن جا از آرامش و امنیت و رفاه مادام العمر برخوردار باشند.
تا هر چه زودتر دست از سر ملت هایشان بردارند.
و گورشان را گم کنند.
و به بهشت دیکتاتورها بروند.
تا مردم دنیا هم از دست آن ها زودتر راحت شوند.
این بهشت می تواند زیر نظر سازمان ملل و با هزینه خود دیکتاتورها اداره شود.
این می تواند راهی کوتاه و آسان و میان بر و کم هزینه برای رسیدن ملت ها به آزادی و دمکراسی و صلح و عدالت و توسعه و رفاه باشد.
نگام ، ناگفته های ایران ما