سعید برزین
(۱ – احتمال بسیار کم)
“سرنگونی رژیم”
اینجا تمام نهادهای حکومتی فرو میپاشند و قدرت تاثیرگذاری ندارند. مثل سال ۵۷ و سرنگونی پهلوی. بازی غیرقابل پیشبینی میشود.
(۲ – احتمال کم)
“جنگ داخلی”، مانند سوریه.
برخی شهرها از تسلط حکومت خارج و مستقل میشوند. درگیریهای طولانی و خونین جریان دارد. عربستان، اسرائیل و آمریکا تغذیه مالی و تسلیحاتی میکنند.
(۳ – احتمالی)
“ناآرامیهای گسترده و خشن” بر اثر نارضایتی مردم،
ناکارآمدی حکومت و تحریمهای خارجی در شهرهای مختلف فراگیر میشود. ارعاب و بیرحمی سیاسی جنبه عادی پیدا میکند. اقتصاد فلج میشود.
(۴ – احتمال زیاد)
“ناآرامی مدنی و تلاش برای مدیریت آن”
به این معنا که جامعه مدنی قدرت بیشتری پیدا میکند درحالیکه حکومت برای مدیریت شرایط بازتر تلاش دارد. تاثیرگذاری اقشار مردم، اصناف، رسانهها و احزاب بیشتر میشود. تحول همزمان در سه صحنه اقتصاد، رابطه خارجی، امور داخلی.
نگام ؛ ناگفته های ایران ما