نگام ، سرویس گفتگو ـ بر خلاف مردم ایران که تصویر روشنی از گذشته خود دارند. گذشته ای که در آن جز یک فرد به نام شاه که تنها در مسائل سیاسی خودرأی بوده، به اطرافیان خود گوش نمی کرده و به مخالفان خود باج نمی داده، بقیه خاطرات عمومأ گل و بلبل است و اقتصاد شکوفا و آزادیهای فرهنگی-اجتماعی محیا بوده، در همسایه غربی ایران مردم ترکیه اغلب تصویر مغشوشی از گذشته خود دارند.
از آنها که دلشان برای شادیها و آزادیهای بی حد و حصر و محدود ماندن مذهب به حوزه خصوصی در دولت لائیک تنگ شده تا آنها که از یادآوری تورم سیصد درصدی و فقر پیش از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه تنشان می لرزد. مردم ایران با یک انقلاب دستشان به کلی از داشته های گذشته دور شده و در مسیر سرنوشت حرکت می کنند. ترکها اما هنوز عزم تغییر دارند و درجا نمی ایستند. نمونه بارز این مدعا در ایران توافق برجام است. بزرگترین فرصت تاریخی که می رفت تا دیوارهای دشمنی بین ایران و غرب به سرکردگی آمریکا را فرو بریزد، اما به جای آن امروز امید مردم به تغییر شرایط اقتصادی و اجتماعی شان در حال فرو ریختن است. از زمان جنگ داخلی سوریه سمت و سوی سیاستهای دولت اسلامگرای ترکیه کم کم تغییر کرد. مثلأ توجه به مسائل داخلی کشور و تلاش جهت پیشرفت اقتصادی، ورود به اتحادیه اروپا و روابط حسنه با کشورهای منطقه جای خودش را به اولویت دیگری برای جبهه گیری و نفوذ در کشورهای منطقه و خصوصأ سوریه به منظور پیگیری آنچه نو عثمانی گری خوانده می شد، داد. حالا بعد از چند سال که دولتمردان ترکیه به رهبری رجب طیب اردوغان به این سو چرخیده اند، اوضاع این کشور هم چرخیده و از هیچ لحاظ در شرایط مناسبی قرار ندارد. اما نکته مهم اینجاست که ترکیه بر اشتباهات گذشته پافشاری نمی کند و در هفته های اخیر نشان داده که سعی در تغییر آنها دارد. از جمله از سر گیری روابط پایاپای با اسرائیل و دریافت بیست میلیون دلار غرامت بابت کشته شدن ده سرباز ترک کشتی امدادرسانی مرمره آبی به غزه توسط ارتش اسرائیل و گفته می شود بر سر منافعی برای گروههای فلسطینی از جمله شکست محاصره غزه هم در این رابطه توافق شده، عذرخواهی از روسیه برای سرنگون کردن یک فروند جنگنده سوخو 30 این کشور در مرز سوریه که لغو تحریمهای تجاری و توریستی ترکیه توسط روسیه را در پی داشت، تغییر خط قرمزی به نام کناره گیری اسد از قدرت. سیاستی که برخی می گویند برای همسو تر شدن با روسیه به منظورافزایش حضور نظامی ارتش ترکیه در سوریه اتخاذ شده و البته برخی هم این سیاست به همراه تغییر سیاست چشم بستن بر فعالیت داعش و کنترل بیشتر مرزهای جنوبی را عامل ایجاد نا امنی و بی ثباتی در ترکیه توسط گروه دولت اسلامی موسوم به داعش می دانند. از طرفی خبر می رسد که نمایندگان آقای اردوغان مذاکراتی را با عبدالله اوجلان رهبر در بند کردهای مسلح از سر گرفته است. همزمان مجموعه این رفتارها در رسانه های حکومتی ایران ضعف و ذلت و سازشکاری دولت ترکیه خوانده می شود، در مقابل عزت و اقتدار و سازش ناپذیری ایران اسلامی.
سایت نگام دلایل و پیآمدهای این دوگانه خوداتکایی-وابستگی دو همسایه اسلامگرا را با “هوشنگ امیراحمدی” استاد و مدیر مرکز مطالعات خاورمیانه دانشگاه راتگرز ایالت نیوجرسی آمریکا در میان گذاشته استکه در ادامه تماشا می کنید.