✍️غلامرضا عابدبنی
از اصلی ترین دغدغه های انقلاب بهمن ۵۷ آزادی بیان ،آزادی زندانیان سیاسی و سانسور بود .این ملت مشکلات کار ، ازدواج، مسکن را حداقل به معنای امروزی اصلا نداشتند ….
امروزه مسئله نان خالی که حداقل غذای سر سفره هر ایرانی میباشد تبدیل به دغدغه روزمره مردم شده است .
دانش آموز بی بضاعتی که دلخوش به خوردن یک فلافل که حداقل قیمت در مواد غذایی را تا دیروز داشته است امروز با افزایش قیمت نان باگت ، کم کم به رویا تبدیل میشود .
افزایش قیمت مواد غذایی در ماههای اخیر از جمله ماکارونی، برنج ،مرغ ،تخم مرغ عرصه رابرای خانواده ها دو چندان تنگ کرده است ،برای درک این موضوع کمی گشت زنی در کوچه پس کوچه های شهر بد نیست…..
کار بجایی رسیده است که خاطرات مرحوم رفسنجانی که میتوانند برای تمام جامعه وپژوهشگران یک سند روز شمار تاریخی باشد مورد ممیزی قرار میگیرد !
بیاید به خودمان بیایم ما به کدامین سمت حرکت میکنیم؟
تا زمانی که دیدگاهمان را با دنیا در ارتباطات اقتصادی حل نکنیم ،آش همان آش و کاسه همان کاسه است .اقتصاد دنیا فقط روسیه و چین نیستند ،بسیاری از کشورها در این اقتصاد جهانی سهیم هستند و ما فارغ از آنها هستیم .کنار این سفره نشسته ایم و از دور نظاره گر آنها هستیم …
اوضاع امروزی وضعیت برجام را در هاله ای از ابهام قرار داده است .اقتصادمان در این سالها به هر دلیلی به اقتصاد جهانی گره نخورده است. ما بشدت عقب افتاده شده ایم ، ما نه نیروی کارآمد متخصص ونه برنامه مدون، و نه چرخش نخبگان برای عبور از بحرانها را داریم …..ما با خودمان چه کرده ایم ، برای آیندگان چه میراثی را باقی گذاشته ایم؟