عيسي سحرخيز
دوست عزيز جناب پورنجاتي يادداشتي نگاشته و به نمايندگان مجلس دهم تذكر داده كه دل غمين ندارند كه با پيامك تهديد مي شوند، چون همتايان آن ها
در مجلس ششم با كلت تهديد مي شدند!
احمد آقاي طناز به ساكنان جديد خانه ملت يادآور شده است كه “شما به دوران متمدنانه ی این جانوران مقدس رسیده اید که به جای تهدید حضوری با کلت،
پیامک می فرستند، عزیزان برادر..!”
درست است كه آن زمان كلت حرف اول و آخر را مي زد و سعيد حجاريان، مدرك زنده و حاضر آن دوران است، اما بايد توجه داشت كه تهديدهاي اين روزها
هم تنها در پيامك خلاصه نمي شود و در پارچه نوشته ها و شعارها، بردن به “استخر” و “سونا” براي خوراندن “آب فراوان” و دادن “مشت ومال” از لوازم كار
است.
همين ديروز بود كه خانم سلحشوري نماينده شجاع مجلس خبر داد : ” از دیشب هم فحاشی و نفرین و پیام های تهدید به مرگ شروع شده…”.
خلاصه اين كه اين “جانوران مقدس” اگرچه براي تهديد كردن به خودشان زحمت نمي دهند و “شرف حضور ” پيدا نمي كنند، اما در زمان “اقدام” نه تنها حاضر
مي شوند و “قمه” و “كلت” خود را نشان مي دهند، بلكه تيغ مي كشند و زخم مي زنند يا “گلوله” سلاح شان را در عضوي از بدن جاي مي گذراند!
احمد آقا، در اين شرايط كه عده اي حاضر يراق هستند و آماده “رقص مرگ”، چه ضرورتي دارد كه سازش را ما بزنيم و بيهوده تحريك شان كنيم تا فردا روزي
بگويند : ديديد كه تنها حرف نمي زنيم و تهديد نمي كنيم، اهل اقدام و عمل هم هستيم”!
نگام ، ناگفته های ایران ما