سهراب سهیلی
علیرغم وعده و وعید اروپا، روسیه و چین،
هنوز پیامد مثبت اقتصادی چشمگیری برای ایران رخ نداده است.
واقعیت این است که در اروپا بیشتر شرکتها خصوصی هستند،
و شرکت های خصوصی از تحریم ها و تهدید های امریکا هراس دارند،
بنابراین مشارکت با ایران را پر ریسک می دانند
و ترجیح می دهند به ایران نیایند.
شرکت فرانسوی پرنام و نشانی چون توتال از جمله این شرکتها بود
که ایران را به رغم ضرر و زیان زیاد ترک کرد
صرفا به علت تحریم های امریکا.
چنین وضعیتی به خوبی نشان می دهد که چرخ اقتصاد جهان
بر روی دستان امریکائیان می چرخد
و اگر امریکا باشد، وضعیت اقتصادی یک کشور بهبود می یابد.
دولت امریکا آشکارا به همه شرکتهایی که مایل به حضور در ایران بودند
هشدار داد که در صورت همکاری با ایران
بدترین عواقب در انتطارتان خواهد بود.
به نظر میرسد که این تهدید فعلا جواب داده است.
روسیه هم چیزی در چنته ندارد
که بخواهد به ایران بیاورد،
به علاوه حضور روس ها در ایران، واکنش منفی امریکا را در پی خواهد داشت؛
بنابراین روسیه نیز نمی تواند در ایران حضور یابد.
تنها کاری که روسیه می تواند انجام دهد،
تسهیل فروش نفت ایران است
آن هم برای سود هنگفت این کار.
ایران اما در برابر این کم کاری و ترس ۴+1 هشدار داده است
که خروج ایران از برجام محتمل است.
و این خروج عواقب بسیار خطرناکی برای جهان خواهد داشت.
هم عراقچی و هم صالحی به اروپا هشدار داده اند
که به نفع اروپاست که منافع ایران را در قالب برجام تامین کند
وگرنه پشیمان خواهد شد.
حال باید دید در ماه های آینده چه اتفاقی برای برجام خواهد افتاد.
نگام ، ناگفته های ایران ما