“حامد تقوی”
شاید تنها با کنار گذاشتن توهم خنده دار اینکه موسیقی
و در معنای عام تر هنر، یک امر سلیقهای است را کنار گذاشت.
مهدی یراحی آنچه در ایام اخیر از خودش به نمایش گذاشت قابل تقدیر است.
اما سوال اینجا مطرح میشود که چرا و به چه دلیل
از موضوع خود عقب نشینی کرد و از وزارت ارشاد تلویحا معذرت خواهی کرد؟
هنر معنایی جز خرابی ندارد. صاحب اثر هنری باید موضع خود را روشن کند،
یا با حکومت است یا منتقد آن؟!
اینجا هنر مثل مزاحمی کار میکند که سطوح لطیف
و سانتیمانتال فرهنگ را خط میاندازد. هنر و به اتفاق آن نقد،
«شوریده سری نیست، سرِ پرشور است؛ چاقوی جراحی نیست، سلاح است.»
این را کارل مارکس در کتاب گامی در نقدِ فلسفهی هگل، میگوید.
با عذرخواهی تلویحی مهدی یراحی ،
خط بطلانی به کارهای اخیر او کشیده میشود.
و پسا پشت این اتفاق جامعه او را پس خواهد زد.
نگام ، ناگفته های ایران ما