به بهانه 8مارس روز جهانی زن به مساله زن و اشتغال زنان و مشکلات انان در اجتماع میپردازیم .جنسیت زن به عنوان نیمی از جامعه انسانیت و موجودی در جهان هستیکه عهده دار تربیت و رشد بشریت است حقوق و مطالباتی اجتماعی و فرهنگی دارد که کم و بیش شاهد نقص ان ها هستیم. از طرفی افزایش نقش زنان در توسعه اقتصادی را هرگز نمیتوان انکار کرد زیرا به عنوان فردی که به خاطر ویژکی های ذاتی خود ریز بین بودن و مدیریت فوق العاده به خوبی عهده دار مسیولیت های اجتماعی است.
در دهه های اخیر همواره نقش زن در اجتماع پر رنگ تر شده است و کنار وظایف مادر و همسرداری وظایف کاردر جامعه نیز افزوده شده است. در این یادداشت به برخی از مشکلات جامعه میپردازیم.
اگرچه بیشتر افراد جامعه اعم از مسِولین و کارگزاران و به ظاهر روشن فکران جامعه نسبت به اشتغال و حضور بانوان مخالفتی ندارند ولی زمینه توسعه و شکوفایی استعداد های بانوان در حوزه های ورزشی اجتماعی فرهنگی و اقتصادی کم رنگ است و جای تامل دارد.اگر به جامعه نگاهی بیندازیم در خیلی از مناطق شهری و روستایی کشور رانندگی ورزش مدیریت زنان و حضورشان در جامعه هنوز فرهنگی جا نیوفتاده است در بسیاری از شهر های ایران امکانات کافی برای جنس مونث فراهم نشده است در خیلی از رشته ها ظرفیت پذیرش زنان کمتر از اقایان است.
این درحالی است که زنان وارد عرصه عمومي شدهاند ولي مردان تمايلي به قبول پذیرش انان ندارند. دربسیاری از جوامع معیار توسعه و پیشرفت، جامعه اهمیت دادن و حضور چشمگیر زنان است مطالعات بسیاری نشان داده که جنسیت مونث نیرویی فعال و سازنده است و قطعا حضور ان در جامعه بسیار تاثیر گذار است.
این معضل اجتماعی در پی فرهنگ غلط و باورهایی کهنه و پوسیده ایجاد شده است باوری که در بسیاری از خانواده های امروزی برای حضور زنان دیده می شود.
مشکلات دستمزد و مساله مادی که بسیاری از بانوان را درگیر کرده است شامل ساعت کاری برابر و حقوق های نابرابری که بسیاری از شرکت ها و حتی ارگان های دولتی را در می شود وعدم وجود مهدکودک ها و محل نگهداری کودکان مادران شاغل و شرایط مرخصی واگذاری پروژه هایی که اگر قرار بر انتخاب باشد جنسیت مرد مورد انتخاب قرار می گیرد از سوی دیگر از طرف خانواده وظایف همسرداری و بچه داری و خانه داری بدون بیمه و دستمزد تنها شغل اصلی بانوان است و همین، دلیل اصلی جلوگیری و عدم حمایت خانواده در تحصیل و شکوفایی اجتماعی انان است.اگر زن به عنوان جنس مستقل تقاضای حقوق فردی خود یعنی اشتغال را داشته باشد گریبان گیر اجازه همسر برای حضور در اجتماع است.گرچه قانون اساسی و قانون مدنی اصل آزادی اشتغال زن را پذیرفتهاند امّا تعیین محدودیتهایی در قانون مدنی، سبب شده تا در عمل با مشکلات رو به رو شود.
افزایش قابل ملاحظه زنان شاغل واقعیت انکارناپذیر جامعه ایران است از طرفی گروه دیگر زنان شاغل در اداره ها یا زنان کارگر هستند که به دلایل مختلف از حمایت جنس مرد محروم شدند و سرپرست خانواده هم هستند با مشکلات بسیاری عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند و متاسفانه کمک های اجتماعی و مدنی بسیار کمی از طرف جامعه و مسیولین دریافت می کنند این درحالی است که در جوامع پیشرفته نگاه ویژه ای به این قشر اسیب دیده می شود ولی متاسفانه در کشور ما این افراد در تهیه مسکن و شغل هم مشکل دارند بسیاری از این بانوان به دلیل نداشتن کار مناسب و عدم قبول زنان مجرد سرپرست خانواده از طرف کارفرمایان به ایجاد شغل برای خود در خانه یا اگرپا فراتر بگذارند به ایجاد کارگاه های خانگی رو می اورند تجربه اجتماعی حاکی از آن است که تعداد کمی از زنان شاغل کارآفرین هستند. برای ظهور فعالیتهای کارآفرینانه وجود زمینهها و شرایط فرهنگی اجتماعی مناسب ضروری است. برخی از این مشکلا ت. عدم دسترسی به سرمایه، عدم اعتماد بانکها و سرمایهگذاران، عدم دسترسی به بازار، وجود واسطهها و دلالها، فقدان دانش حقوقی، دانش مالی و حسابداری، وجود تبعیضها تضاد نقشها، فشارهای روحی، ، وجود فرهنگ مردسالاری در جامعه و ترس از شکست از جمله این مشکلات میباشند.
مطالعه مشکلات زنان کارآفرین به شناسایی محدودیتهای موجود، اصلاح مسیر آتی و در نهایت افزایش کارآیی فردی و اجتماعی آنان کمک میکند.
در مجموع، جامعهای که میخواهد به سوی توسعه مادی معنوی به ویژه تعالی انسانها حرکت کند باید با کاهش نابرابریها حس رضایت افراد را افزایش دهد واز این جنس لطیف زیرک نکته سنج و فعال جامعه به بهترین شکل ممکن استفاده کند.