بیبرنامه، آشفته، عامیانه و فاقد پشتوانه کارشناسی.
شاید این چند کلمه توصیف مناسبی برای عملکرد و خروجی مجلسی باشد که صاحبمنصبان فعلی آن، معتقدند پرکارترین و فعالترین مجلس پس از انقلاب را شکل دادهاند
اما واقعیت این است که غیررقابتیترین و کماستقبالترین انتخابات مجلس در سالهای پس از ۵۷، زمینهساز تشکیل مجلسی شده که سخنرانان آن، حمله به دولت و رئیسجمهور را با هم رقابت میکنند
و طراحان طرحهایش، شباهت به برنامههای احمدینژاد را.
حضور پرتعداد یاران دیروز احمدینژاد که این روزها سعی دارند فاصله اجتماعی – سیاسی خود را با لیدر سابق خود حفظ کنند،
از همان ابتدا خبر از شکلگیری کانون جدیدی علیه دولت روحانی میداد.