درحالی که مردم ایران یکی از سخت ترین شرایط خود را در بعد از انقلاب پشت سر می گذارند شبکه سه که از زمان آمدن علی فروغی همواره بیشترین بودجه را دریافت می کند، هزینه های سنگینی را در این شبکه به هدر می دهد.
این شبکه برنامه هایی را با هزینه های میلیاردی شروع می کند که در نهایت معلوم نمیشود که سرنوشت آن ها چه می شود، “تب تاب” که بنابر اطلاعات رسیده برای دکور آن بیش از ۶۰۰ میلیون تومان هزینه شده بود و مجری آن هم مبلغ هر شب معادل ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان دریافت می کرد، در نهایت بعد از چند شب از کنداکتور شبکه ۳ کنار رفت و میلیاردها تومان بیت المال به آتش کشیده شد.
همین سرنوشت تلخ برای “اتفاق” افتاد؛ یک برنامه ۱۰۰ قسمتی که قرار بود با هزینه ۱۷ میلیارد تومان ساخته شود و دکوری عظیم که بیش از ۲ میلیارد هزینه آن شد و مجری معروف که شبی ۷۰ میلیون تومان دریافتی داشت که در نهایت مخاطبانش به ۱۰ درصد هم نرسید و متوقف شد.
فروغی یک تیم حرفه ای هم آورده بود تا عروسک های سیاسی برای او بسازند و برنامه ای با عروسک های سیاسی داشته باشند که دراتفاق ۹۹ که ویژه سال تحویل بود هم از آن رونمایی کرد اما آن هم تعطیل شد.
بر اساس اطلاعات رسیده بیش از ۳ میلیارد تومان برای این برنامه هزینه شد اما سرانجام بعد از ۲ اجرای نا موفق با رشیدپور، به هیچ جا نرسید.
اینها فقط مشتی نمونه خروار است که در شبکه سه سیما هزینه می شود و البته معلوم نیست در نهایت چه می شود.
حال سوال اینجاست که جریان به ظاهر انقلابی باید در قبال عملکرد شبکه ۳ که زیر نظر مدیر مدیر به ظاهر انقلابی مدیریت می شود، چه کند؟!
آیا باز هم می خواهد ناظر سوء مدیریت ها باشد و دم نزند؟!