✍️حسن بختیاریزاده
محمود احمدینژاد، رییسجمهور پیشین، در پی سخنان غلامعلی حدادعادل درباره ردصلاحیت او برای شرکت در رقابت انتخابات سال آینده، اتهاماتی را علیه این شخصیت مؤثر اصولگرایان مطرح کرده است.
درستی و نادرستی ادعاهای احمدینژاد علیه حدادعادل، موضوع این یادداشت کوتاه نیست. اما نکته مهم این است که اینگونه رفتارها و گفتارهای احمدی نژاد، موضوع بیسابقهای نیست.
سخنان اتهامآمیز احمدینژاد علیه حدادعادل ، یادآور اتهامهای فراوانی است که رییسجمهور پیشین علیه دیگرانی مانند مرحوم هاشمیرفسنجانی، خاتمی، ناطقنوری، میرحسین موسوی، مهدی کروبی، صفاییفراهانی و حسین موسویان به کار برد.
آشکار و غیرقابلانکار است که اگر حدادعادل، آن روز که احمدینژاد بدون هیچ ملاحظهای، برای بدنام سازی دیگران، علیه آنان سخن میگفت، سکوت نمیکرد؛ امروز خود گرفتار سخنان تند و بیپروای او نمیشد.
شاید حدادعادل آن شب که احمدینژاد، در مناظره با میرحسین موسوی، از هیچ سخن بیربطی فروگذار نکرد، هوشمندانه دریافت که سرانجام انتخابات چگونه خواهد بود.
اما بعید است به این نکته فکر کرده باشد که این راننده بیملاحظه، ماشین اتهامزنی را به سوی همه خواهد راند و حتی آنانی را که چون حداد، به او کمک و در برابر اقدامات و اظهارات منفیاش به شکل تاییدآمیزی سکوت کردند؛ زیر خواهد گرفت.