پایگاه خبری / تحلیلی نگام_ زینت جهانشاه در سال ۱۳۲۲ خیاط خانهای در امیریه تأسیس کرد و مدتی بعد، ۹۰ نفر از طراحان لباسهای اروپایی را به ایران دعوت کرد و مد اروپایى را رواج داد!
او حدود ۱۹۳۱ میلادی، به همراه پدرش سرهنگ حبیبالله فرود سرپرست محصلان وزارت جنگ آن روزها ایران را به مقصد آلمان ترک کرد. سرهنگ برای مأموریت به برلن رفت و دخترش را به مدرسه دخترانه لته فراین که یک آموزشگاه بینالمللی معروف بود، سپرد.
لته فراین جایی بود که دخترها با علم خانهداری تکمیلی، آشنا میشدند و علاوه بر آن باید چیزهایی را مثل تندنویسی و ماشیننویسی، هم یاد میگرفتند.
به مدت یک سال و نیم علوم قضائی، آشپزی ، پرندهشناسی، حیوانشناسی و حتی نحوه ذبح و تمیز کردن و پختن جانوران، خیاطی، لباسشویی، اتو و رفو ، وصله کردن لباس و… هم در این مدرسه به زینت جوان تعلیم داده شد. بعد از آن او با یک افسر ازدواج کرده و برای اقامتی که دو سال و نیم طول کشید راهی برن پایتخت سوئیس شد.
آنجا بود که زینت علاقه خود را به هنر خیاطی جدیتر از گذشته دنبال کرده و یک سال تمام را صرف یادگرفتن روش برش روی مانکن از یک خانم سوئیسی کرد.
گرچه وابستگی نظامی شوهرش باعث شد آنها سوئیس را هم ترک کنند اما در عوض به شهری پاگذاشتند که یکی از مراکز اصلی صدور مد به تمام دنیا بوده و هنوز هم هست ؛ پاریس.
زینت جهانشاه تخصص #یاطی خود را در پاریس گرفت. سپس از بالمن که آن روزها چندان شناخته شده و معروف نبود برش و دوخت آموخت.
در مدت یک ماه این دختر ایرانی به رموز خیاطی مدرن وقت، همین طور طرز اداره یک بوتیک پی برد. همین قضایا به او کمک کرد تا یک سال پس از بازگشت به وطنش بتواند اولین بوتیک ایرانی را در تهران تأسیس کرده و نام خود را به عنوان اولین کسی که پای مد را به ایران باز کرد، در تاریخ ثبت کند.
زینت جهانشاه تا سال ۱۳۴۷ کار خیاطی را ادامه داد. در این مدت چندباری محل خیاطخانه اش را تغییر داد، تا این که بالاخره بعد از تولد دخترش زهرا کم کم خود را بازنشسته کرد. او شروع کننده راهی بود که با تأسیس خیاطخانههای متعدد و رواج مد و مدگرایی در ایران، آرام آرام رشد کرده و حالا از مرز ۷۰ سالگی هم گذشته است.