✍? احمد حیدری
سخنان منتشره دکتر ظریف گرچه بارها از زبان او و دیگر شخصیتها شنیده شده، واکنشهای بسیاری برانگیخته است زیرا شاه بیت آن، نقد عملکرد «سردار سلیمانی» است که از جانب رهبری عهدهدار سیاست «دفاع از محور مقاومت در سوریه، عراق و بحرین» بود. مطابق قانون اساسی، امور اجرایی کشور در همه حوزههای سیاست داخلی و خارجی، اقتصادی، فرهنگی و …، جز اموری که قانون اساسی مستقیما به عهده رهبری نهاده، بر عهده قوه مجریه به ریاست رئیس جمهور است و وزیر و وزارت خارجه باید متکفّل اجرای سیاست خارجی جمهوری اسلامی در قبال تمام جهان باشد، ولی اجرای سیاست منطقهای از جانب رهبری به سپاه قدس به فرماندهی شهید سلیمانی واگذار شد که علی رغم همه هماهنگیها، طبیعی بود مواردی ناهماهنگی رخ نماید.
عملکرد نظامی-سیاسی سردار سلیمانی و سپاه قدس علنی نبود و محبوبیت شهید، دفاع رهبری از ایشان و مجموعه سپاه قدس و شهادت مظلومانه او به دست ترامپیون جنایتکار هم در مصون ماندن او از نقد مؤثر بود. بعد از شهاتش هم چنان در بارهاش مبالغه و تقدّس سازی کردند که هیچ کس جرأت نکند عملکردش را به تیغ نقد بسپارد غافل از آن که سنت تاریخ بر آن است که هر شخصیتی هر چند با عظمت، مخلِص و محبوب، بالاخره به تیغ نقد نواخته خواهد شد.
در مقابل عملکرد وزارت و وزیر خارجه بخصوص سیاست مواجهه با غرب و برجام که مهمترین و گستردهترین عملکرد آنان بود، کاملا علنی و در معرض نقد گسترده همگان بود. دکتر ظریف به عنوان «ژنرال سیاست خارجی» در این چند سال مورد نوازش تیغ برنده و بیرحمانه نقد از همه طرف، بخصوص از طرف دلواپسان داخلی بود. سابقه نقد بیمحابای او و عملکردش در تصویب برجام در کمیسیون مجلس نهم هنوز از خاطرهها محو نشده است.
بعد از خارج شدن ظالمانه ترامپ از برجام هم دلواپسان داخلی به جای محکوم کردن او، به نواختن ظریف همت کردند و در این چند سال در مطبوعات و مجلس و صدا و سیما و دیگر تریبونهای عمومی از هیچ تلاشی در جهت شکستن او خودداری نورزیدهاند و حالا انتشار فایل مصاحبه محرمانهاش، بهانه خوبی برای دور جدید حملات گردیده است. البته عملکرد ظریف باید به تیغ نقد سپرده شود و چنانچه این عملکرد به نیت خدمت به نظام و مردم و در جهت مصالح عمومی بوده باشد، به یقین در برابر تیغ برنده نقد مقاومت کرده و سربلند بیرون خواهد آمد که خداوند فرموده: «فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَ أَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ»(رعد 17) [زبد و کف روی آب(مظهر باطل) از بین میرود و مفید برای مردم(یعنی آب که مظهر حقیقت است) در زمین باقی میماند].
سردار سلیمانی اگر «مالک اشتر» زمان است، دکتر ظریف هم کم از «قیس بن سعد» نیست که مالک با فرمانداری او بر مصر مخالف بود و او را سازشکار میپنداشت و افرادی به بهانه همفکری با مالک، چنان تحت تأثیر جعلیّات و القائات معاویه و عمرعاص با قیس مخالفت کردند که امام علی مجبور شد این ژنرال ارزشمند را که با سیاست، تیغ تیز معاویه و عمرو عاص را کُند و از دستاندازی به مصر ناکام ساخته بود، برکنار کند.
نکته غیر قابل چشم پوشی در مخالفت این جماعت با دکتر ظریف، توهین به مردم ایران به بهانه دفاع از سردار سلیمانی است. آقای شریعتمداری کیهان چندین بار از جمله اخیرا و همفکران او بارها در دفاع از مقاومت، گفتهاند «اگر نبود این مقاومت و اسباب آن از جمله صنایع موشکی؛ الان مخالفان باید پوتینهای داعش را واکس میزدند» و «زنانشان کنیز داعش بودند!». یعنی اگر مقاومت در سوریه و عراق و … نبود، داعشیان ایران را تصرف کرده و مردم را به بردگی و زنانشان را به کنیزی گرفته بودند! آیا کسانی که این سخنان ناپخته و توهینآمیز به مردم را میگویند، به یاد ندارند که همین مردم در ابتدای انقلاب بدون این که موشک و صنایع دفاعی پیشرفته امروزی را داشته باشند، در مقابل هجوم عفلقیهای صدامی در مرزهای جنوب و غرب با چنگ و دندان از دین، خاک و ناموسشان دفاع کردند و صدام را با ارتش قدرتمند مستظهر به قدرتهای استکباری شرق و غربش، به سرعت زمینگیر و مجبور ساختند بخشهای محدود اشغالی را رها کرده و عقبنشینی کند. مردم ایران ضمن قدردانی از سربازان رشیدشان در محور مقاومت و صنایع نظامی و موشکی، قدردان ژنرالهای سیاست خارجی هم هستند و زدن هر یک از این دوبال را خیانت به کشور میدانند در عین این که نقد عملکرد هر دو بال را لازم و مفید میدانند.