شنیده ها
توییتهای اخیر روحانی گمانهزنیها درباره او و آینده سیاسی او را افزایش داده و برخی معتقدند که قصد دارد راه هاشمی را برود. اینکه میتواند یا نه اما بحث دیگری است.
سوال مطرح شده این است که روحانی با شکست سکوت خود چه هدفی را دنبال میکند و به چه نتیجهای میرسد. طبیعتا اگر شخصیت محافظهکارانه او را در نظر نگیریم، اولین گمانه این خواهد بود که او میخواهد از این پس منتقد وضع موجود باشد و صدای طیف معترض به دولت جدید و شاید هم مجموعه حاکمیت باشد. این گزاره اما از جهات مختلف با مشکل مواجه است و منطقی به نظر نمیرسد.
برخی سیاسیون گفتهاند که او قصد دارد همان راهی را برود که مرحوم هاشمی رفسنجانی رفت و چنان جایگاهی را تصاحب کند. منتها این امر خیلی هم شدنی به نظر نمیرسد زیرا او برای هاشمی شدن یک مانع مهم پیش رو دارد و آن هم این است که ظرفیت لازم را ندارد.
اصلیترین ویژگی که هاشمی رفسنجانی داشت و روحانی ندارد ظرفیت همچسبی بین نیروهای سیاسی اصلاحطلب و اعتدالگرا است. روحانی تنها در دو مقطع انتخابات ٩٢ و ٩۶ موفق به این کار شد که آن هم تماما معطوف به تلاش و ظرفیت خودش نبود. یعنی در ٩٢ این حمایت هاشمی و خاتمی و اصلاحطلبان بود که اصلاحطلبان و اعتدالگراها را پیوند داده و روحانی را رئیس جمهور کرد و در انتخابات ٩۶ نیز وضعیت تقریبا همان طور بود.
با این حال باید منتظر ماند و دید که روحانی در رسیدن به هدف خود چقدر موفق میشود. هدفی که به نظر میرسد از سوی تیم رسانهای نزدیک به او از دوران ریاست جمهوری طراحی شده و پیگیری میشود.