✍️حجت الله عباسی
تحت لوای حاکمیت یکدست خوشبختانه همه کارگزاران نظام، نه تنها به یکدیگر نان قرض می دهند بلکه یارانه نیز به حساب هم واریز می کنند. تریبون های تبلیغاتی ریز و درشت با همه توان در خدمت آنها قرار گرفته است. به گونه ای که با شروع بکار این دولت ضرب المثل «باجناق فامیل نمیشه» رنگ باخته است!
اخیرا بخشنامه صوتی یکی از مدیران ارشد رسانه ملی خطاب به کارکنان شبکه رادیو فرهنگ در رسانه های اجتماعی منتشر شده است. در این بخشنامه ایشان به نقل از معاون صدای جمهوری اسلامی ایران، مواردی را گوشزد می کند: «در برنامه ها به گرانی ها و مشکلات اقتصادی مردم اشاره نکنید. نام بردن از نان و ماکارونی بازی در زمین دشمن است. انتقاد از دولت ممنوع است، خواندن تیتر و مطالب روزنامه ها درباره گرانی ممنوع است، با هرگونه تخلف برخورد می شود. موضوع امنیتی است و تعارف نداریم!».
در دولت قبلی و در اوج تحریم های ترامپ و مذاکرات نفس گیر هسته ای، شبکه های رادیو تلویزیونی دم به ساعت با یکدیگر کورس مسابقه حمله به برنامه های ریز و درشت دولت برگزار می کردند. شاید اغراق آمیز نباشد، میزان مدت مطالبی که علیه دولت غیرخودی روحانی( و به زعم اینها لیبرال) پخش شد افزون بر صد برابر میزان برنامه های پخش شده مشتمل بر حمله به امریکا و اسرائیل از این شبکه ها بود!
نظارت پویای رسانه ها و نقد منصفانه بطور یقین به پیشرفت کار دولت و دستگاههای کارگزار کمک می کند. اما نقد غیرمنصفانه و لجوجانه بدون توجه به علل واقعی رخدادها، عملا دشمنی با رای اکثریت مردم بود. اگر دولت قبل در مقایسه با دولت فعلی در تنظیم امور اقتصادی و سبد معیشتی مردم و البته تحت تحریم های ظالمانه امریکا و متحدانش، توفیقات نسبی بدست آورد بخشی از آن ناشی از همین فشار رسانه ای بود!
به یمن مهندسی انتخابات و با رای اقلیت ملت، حاکمیت یکدست شده و همه قوا قداست پیدا کرده اند. مدیران شبکه های رسانه ملی در دوره دولت قبلی، ژست حرفه ای گری می گرفتند و با حمله های جناحی به دولت، فاکتور آنرا به نام مردم صادر می کردند. حالا ورق برگشته و به آنان توصیه اکید شده است که به حریم ممنوعه نقد دولت وارد نشوند.! و با دم شیر بازی نکنند.
دکتر جبلی در ابتدای شروع ریاستش ژست های حرفه ی گری می گرفت. مثلا یک بار گفت: صدا و سیما باید مصداق واقعی رسانه مردمی باشد؛ رسانه صدای کسانی باشد که صدایشان به جایی نمی رسد. صدا و سیما باید منعکس کننده مطالبات، خواسته ها و دغدغه های توده مردم باشد و نباید منعکس کننده نظرات و منویات یک طبقه خاص باشد آن هم طبقه خاصی که جدای از مردم است.
حالا معاون صدای ایشان در جهت خلاف منویات ایشان شنا کرده و به مدیران زیر مجموعه دستور داده، مشکلات مردم درباره گرانی ها را بازتاب ندهند! بالاخره کدام را باور کنیم قسم حضرت عباس یا دم خروس را؟ تعریف شما از مردم چیست؟
همان مردمی که بخشی از آنها نیز به رئیسی رای داده اند، الان زیر فشار تورم و افزایش سرسام آور قیمت ها ناشی از اجرای سیاست های نئولیبرال دولت انقلابی، کمر آنها خم شده است. مگر جز این است که خصوصی سازی، کاهش تصدی گری و آزاد سازی بازارها، رقابتی شدن بازارها، مقررات زدایی و حذف یارانه ها در زمره سیاست های دولت نئولیبرال به شمار می آیند؟!
رسانه ملی، سرمایه اجتماعی مردم است. در بزنگاههای سیاسی و اجتماعی مردم به شدت به این رسانه نیاز دارند. تلاش کنید با پرهیز از سیاست یک بام و دو هوا، روش و منش معقولی در تولید و پخش برنامه ها در پیش گیرید تا اعتماد مردم به این رسانه محفوظ بماند. اعتبار آن را صرف محکم کردن پایه های قدرت جناحی آنهم به هر بهائی نکنید!