راه سبز امید
۱۹۰۰۰۰ سو
همین امروز.
آخر به کدام سو می روید؟
به سوی ملت بیائید راه نجات این است.
آن سو که تو می روی به قبرستان است.
هر چه حلقه محاصره بر گرداگرد نظام تنگتر می شود.
و شکست ها و ناکامی های آن در عرصه سیاست خارجی بیشتر می شود،
حاکمان به جای رو آوردن به مردم در صحنه داخلی
و باز کردن فضای سیاسی جهت جلب رضایت و اعتماد عمومی
و تحکیم وحدت ملی ،
مشاهده می شود که بر خلاف انتظار
عرصه را بر دولت و ملت تنگتر می کند
و فضا را به سمت اختناق و سرکوب بیشتر پیش می برد.
چرا؟
آیا حاکمان از فهم شرایط بین المللی عاجزند؟
و یا آن که عناصر نفودی در عالی ترین سطوح نظام
هماهنگ با جنگ طلبان خارج از کشور
کشور را به سمت فروپاشی پیش می برند؟
پروژه غنی سازی ،
نگاه به شرق،
نرمش قهرمانانه ،
محور مقاومت ،
برجام ،
پروژه موشکی،
همه ورق های بازی نظام با یک حرکت ترامپ سوخت.
و همه سرمایه گذاری هایی که نظام روی این پروژها با پول ملت فقیر ایران کرده بود دود شد و به هوا رفت.
چون ملت دلش با نحاکمان نیست.
و به آن اعتماد ندارد.
و دنیا نیک می داند که این حکومت هم پشتش خالی است و هم مشتش.
و فقط های و هوی دارد و به جز آن هیچ نقطه قوتی ندارد.
ردیف کردن ۱۹۰۰۰ سانتریفیوژ هم اشتباهی دیگر است.
در ردیف اشتباهات قبلی
و حاکمان را از بن بست و بحران نجات نخواهد داد.
و هیچ کس را نخواهد ترساند.
و فقط اروپا را در همکاری با ایران در تداوم برجام مردد خواهد کرد.
تنها یک راه هست : چرخش قهرمانانه و صادقانه به سوی ملت.
نگام ؛ ناگفته های ایران ما