✍️علی سجادی
چندی پیش مطلبی خواندم که خاطره ای بود از تیتو رهبر معروف یوگسلاوی که نقل کرده بود:
چندسال پس از پیروزی انقلابمان در یوگسلاوی از کا.گ.ب (سازمان اطلاعاتی روسیه) اطلاع دادند که در کابینه شما یک جاسوس سازمان سیا وجود دارد!
تمام تلفن ها و مکاتبات افراد کابینه را تحت کنترل قرار دادیم اما هیچ نشانی از ارتباطات مشکوک پیدا نکردیم و پس از مدتی مجبور شدیم درخواست شناسایی جاسوس را برای خود سازمان اطلاعات روسیه ارسال کنیم
خلاصه اینکه از کا.گ.ب به وی اطلاع می دهند معاون اولت، همان جاسوس است!
تیتو که حیران و خشمگین از این خبر میشود معاون اولش را برای جلسه فرامیخواند ودر یک جلسه دو نفره اسلحه را روی سر معاون اولش گذاشته و شرح ماجرا را از او جویا میشود
معاون اولش پس از مشاهده خشم و عصبانیت بی اندازه تیتو و از ترس جانش اعتراف میکند که سالهاست و از زمان دانشجویی هیچ ارتباطی با سازمان سیا ندارد اما در همان سالها سازمان سیا مسئولیتی به او میدهد بدین شرح:
سازمان سیا به او اطمینان میدهد که مسیر برای رسیدن به بالاترین سطح سیاسی کشورش را برای او فراهم میکند و در عوض از او میخواهد در آن زمان تنها در سپردن پست ها به افراد غیرتخصصی عمل کند و تمام!
یعنی اگر شخصی ولو باسواد بالا و تجربه کافی در زمینه مثلا اقتصاد تخصص دارد از او در شاخه غیرتخصصی بطور مثال نظامی استفاده کند و…
حلیل سیا این بود که با این روش، هر نظامی بدون کودتا و حمله خارجی پس از مدتی از درون متلاشی و سرنگون میگردد.
این مطلب مدتها در ذهنم بود تا اینکه چندی پیش درباره زندگی سیاسی احمدی نژاد مطالعه میکردم
اینکه چطور با سرعتی باور نکردنی از استانداری استان تازه تاسیس شده اردبیل در آن زمان به شهرداری تهران رسید و سپس ریاست جمهور ایران شد
و یا چطور در مناصبی که تا قبل از ریاست جمهوری عهده دار بود علیرغم عملکردی نه چندان خوب مورد تقدیر و قدردانی قرار میگرفت و زمینه برای کسب مناصب بالاتر را پیدا میکرد!
بطور مثال در همان زمان استانداری اردبیل سه سال متوالی بعنوان استاندار نمونه کشور برگزیده شد و این در حالی بود که در انتخابات ریاست جمهوری سال 1384 از همان استان اردبیل نفر ششم از میان هفت کاندیدای ریاست جمهوری شد که خود سند گویای نارضایتی مردم آن دیار از استاندار سابقشان بود!
اما موردی که بیش از همه توجهم را جلب کرد چیدمان کابینه آقای احمدی نژاد در دو دوره ریاست جمهوری ایشان است که به سختی میتوان نمونه هایی یافت که در انتخاب وزیران تخصصی عمل شده باشد!
بطور مثال:
آقای محمد علی آبادی با تحصیلات کارشناسی ارشد عمران و سوابق عمرانی از قبیل معاونت وزیر راه و ترابری و معاونت عمرانی شهرداری در کابینه احمدی نژاد با سمت رئیس سازمان تربیت بدنی و رئیس کمیته ملی المپیک! گمارده شد
آقای سعید مرتضوی که بخاطر سوابق متعدد قضایی به قاضی مرتضوی شهرت دارد و طبیعتا باید بعنوان وزیر دادگستری در صف مردان احمدی نژاد قرار گیرد اما در دولت احمدی نژاد به پست ریاست سازمان بیمه تامین اجتماعی نائل گشت!
وزارتخانه مهم و استراتژیک نفت در دولت احمدی نژاد به قاسم رستمی که شخصی نظامی و از فرماندهان نظامی کشور است و کوچکترین تحصیلات و سابقه مرتبطی ندارد سپرده شد.
درخصوص سعید جلیلی که رئیس گروه مذاکرهکننده هستهای ایران با کشورهای غربی شد و یا علی کردان با مدرک جعلی دکترا که حتی فاقد مدرک کارشناسی هم بود و بعنوان مرد اول کابینه و وزیر کشور مشغول به فعالیت شد نیز بماند
البته در این مطلب به هیچ عنوان قصد تهمت ندارم و نمیخواهم عضو کنونی مجمع تشخیص مصلحت نظام را با آن خائن کابینه تیتو مقایسه کنم و فقط یک سوال ذهنم را درگیر نموده است که چطور رئیس جمهور سابق ایران ناخواسته از همان روشی در چیدمان کابینه اش استفاده نموده بود که مورد نظر سازمان سیا و آسانترین راه برای براندازی و نابودی یک نظام سیاسی ست؟
و نتیجه اش نیزهمان شد که همه دیدیم و هنوز میبینیم!