رضا آقامحمد
جمهوری اسلامی ایران به دو وضعیت امیدوار است :
1: خرید نفت توسط چین،که همین الان تا 850 هزار بشکه میخرد
و احتمالا ایران میخواهد به یک میلیون برسد.
این یک میلیون فروش نفت و پرداختی به یوان میتواند
پول واردات کالاهای اساسی را تضمین کند
بعلاوه حقوق کارمندان و نظامیان وبازنشسته ها
( البته مقدار کمی هم خرید نفت و گاز بوسیله ترکیه و فروش نفت به روسیه برای خرید کالا از آنها)
2:سه،چهار متحد منطقه ای که تحریم ها را دور بزند مثل عراق،ترکیه..
ترکیه و عراق برای ایران مهم هستند در تحریم های قبلی
هم عراق هم ترکیه بسیار کمک حال ایران بودند…
جمهوری اسلامی به این دو مورد کاملا دل بسته و میداند که راه مقاومت
در مقابل تحریم های آمریکا فروش نفت به قیمت پایین به چین و ترکیه است
باقی رفته رفته خواهند رفت و این دو کشور بعلاوه شاید اندکی روسیه بمانند….
البته در نگاه خوش بینانه دولت ، میخواهد که هند و اروپا هم
به طریقی حداقل 500 هزار بشکه بخرند که در این صورت فروش نفت ایران
به نصف قبل تحریم بر میگردد و امید فراوان برای تحمل و مقاومت…..
مشکل اصلی این است که چطور پول رد و بدل کند و کالا بخرد…
حاکمان و دولتیان میدانند که تولید و توسعه فعلا متوقف خواهد شد
و مثل دهه 60 باید فعلا از گرسنگی،قحطی جلوگیری کنند
بنابراین واردات کالا مهم است و در این خصوص همسایگان
اهمیت فراوانی دارد عراق،ترکیه این نقش را بازی خواهند کرد…..
این که ایران فرو می پاشد چندان با واقعیت سازگار نیست
فروش نفت ایران به صفر نمی رسد و کالا هم می آید اما به سختی و قیمت بسیار…
اما این وضعیت تا به کی؟
وضعیت بالا تقریبا از اردیبهشت آغاز شده و در مرحله ابتدایی است
پرسش این است که تا کی این روند ادامه می یابد؟
پاسخ این است نه تنها دو سال دولت ترامپ بلکه اگر انتخاب دوباره شود
شش سال میتواند همینطوری باشد.
شش سال چیز عجیبی نیست ونزوئلا با آن وضعیت وحشتناک
از 2014 تا الان 2018 دوام آورده اگرچه دو میلیون مهاجر،فقر،بیماری،فروپاشی اقتصادی..
گریبان گیرش شده اما حاکمان سر جای خودشان هستند که هیچ
مجلس را هم از دست مخالفان گرفتند…
محتمل نیست که دولت و مجلس بعد به دست اصولگرایان بیفتد…
اگر فرض کنیم ترامپ شش سال بعد بر سر قدرت است
شی جین پینگ هم هست پوتین هم شش سال هست اردوغان هم هست
و دولت جدید عراق را نیز ایران درصدد کشیدن به سمتش تلاش میکند….
در این بین مهاجرت افزایش،فقر بیشتر،زندگی سخت تر میشود
اما اتفاق سیاسی عظیم نه در داخل نه در خارج نمی افتد..
مگر دو حالت هسته ای را ادامه دهد که البته خیلی بعید است حتی با دولت اصولگرا…
و دوم انتخاب نشدن ترامپ که میتواند فضا را تلطیف کند….
نکته مهم دیگر با پایان یافتن جنگ سوریه در ماههای آینده
یا یک سال بعد طبقه متوسط ایران احتمالا برآوردش نسبت به اوضاع عوض شود
تا جنگ سوریه،اوضاع عراق،یمن..بحرانی است طبقه متوسط
دست به تغییرات عظیم حتی با فشار اقتصادی شدید نخواهد داد
مگر جنگهای خاورمیانه تمام شود و آنها احساس امنیت کنند….
بهرحال ما مردم ایران باید خود را آماده چیزی مثل
دهه 60 بکنیم که اتفاقا میتواند به همان اندازه هم طولانی باشد….
نگام ، ناگفته های ایران ما