در دنیائی که ترامپ رئیس جمهور آمریکا میشود، جائی برای زیستن کوهن نیست
یک آمدن با جنجال و هیاهوی مردم
و یک رفتن در سکوت و افسوس مردم
هر چند شاید هیچ ربطی به هم نداشته باشد، اما در این هیاهو و جنجال آمدن ترامپ یک رفتن ابدی صورت گرفت .
ترامپ برای چهار سال و شاید هشت سال آمد و لئونارد کوهن برای ابد رفت .
آمدنی که با صرف میلیون ها دلار هزینه صورت گرفت ، برای یک یا دو دوره تکیه بر کرسی ریاست جمهوری ایالات متحده و یا به روایتی متوهم، ریاست کل جهان .
از آن سوی، “کوهن” نه آمدنش هزینه های میلیونی و میلیاردی داشت و نه رفتنش .
ترامپ با آمدنش تمام دنیا را در یک هیجان فرو برد که بلا شک تا چند هفته آینده این هیجان فرو خواهد نشست و سیاستمدران بدنبال برنامه های خود خواهند رفت و مردم هم .
هر چند آمدن کوهن با هیاهو نبوده ، اما رفتنش بدون شک تا سال ها در یادها خواهد ماند و نسلها را در خواهد نوردید .
در این بین باید چند سال بعد رفتن ترامپ را متصور شد، که آیا کسی او را به خواهد آورد ، بلاشک “کوهن” و کوهن ها تا سال ها و دهه ها پس از ترامپ ، کیلینتون و تمام سیاستمداران جهان در یادها خواهند ماند، آن هم با یاداوری دوست داشتن و عشق ؛ نه جنگ و خونریزی.
و این نبردی است بین سیاست و هنر ، هر چند سیاسیون در ظاهر قدرتمند ترند و در وهله اول آمدن و رفتنشان پرشکوه تر ودر ظاهر تأثیر گذار تر است ، اما آنچه در پایان و در طی سال ها برجا میماند ، نام و یاد اصحاب هنر است و حتی در بعد تأثیرگذاری نیز در دراز مدت آنچه در زندگی ها نقش میبندد و بر زندگی ها موثر است ، دنیای هنر خواهد بود تا سیاست .
این آمدن و آن رفتن شاید کنایه ای باشد ، در دنیائی که ترامپ رئیس جمهور آمریکا میشود، جائی برای زیستن کوهن نیست .