مطهره کاویانی
بار دیگر متاسفانه کشور اسیر یک بحران دیگر شد که البته چندان هم جای گله ندارد، اما آنچه در این شرایط کام همگان را تلخ تر از آنچه هست می کند فرصت طلبی یک عده و تلاش برای بهره برداری سیاسی از یک بحران است. واقعا جای تاسف دارد که اخلاق به قدری در کشور ما نزول و سیاست زدگی به قدری بر جامعه سیطره یافته که همه سعی می کنند برای دستیابی به اهداف سیاسی خود به هر وسیله ای چنگ بزنند حتی اگر آن وسیله جان هموطنانشان باشد.
از اینکه رسانه های آن ور آب مدام سعی دارند شرایط را بحرانی تر از آنچه هست نشان دهند و از آن را به ناکارآمدی نظام ربط دهند یا رسانه ملی سعی دارد شرایط را گل و بلبل بداند خرده ای نیست چرا که سیاسی کاری آن ها از قبل بر همه روشن شده، اما اینکه همه مردم و جناح های مختلف درگیر این سیاسی کاری شوند و وجدان را کنار بگذارند قابل پذیرش نخواهد بود.
مخالفین دولت پیش از این هم نشان دادند که از کوچکترین فرصتی برای حمله به دولت و شخص رئیس جمهور ابایی ندارند حتی اگر این حمله هم صدا با خارجی ها، براندازان و مخالفان نظام و کشور صورت پذیرد. طی این دو روز اول از ماجرای استاندار گلستان و بعد حضور رئیس جمهور در تعطیلات به نقل شبکه های اجتماعی تبدیل شده بود و برخی به گونه ای اظهار نظر می کردند که آدم تصور می کند مقصر شماره یک بارش باران و جاری شدن سیل شخص رئیس جمهور است و حالا که این فاجعه رخ داده پس آقای روحانی باید شخصا آب را با تشت تخلیه کند!
در اینکه مدیریت بحران در کشور ما نزدیک به صفر است و در اینکه سیل امروز چه در گلستان و چه در شیراز حاصل بی توجهی ما به محیط زیست و ساخت و سازهای بی حساب و کتاب است هیچ شکی وجود ندارد، اما این بی تدبیری و سوء مدیریت حاصل ۴ سال و ۶ سال و ۱۰ سال نیست بلکه پیشینه ای بیش از این دارد و اینکه همه این اشتباهات را بخواهیم به گردن دولت فعلی یا حتی دولت های قبل بیاندازیم بی انصافی است.
امروز خوشمان بیاید یا نه این فجایع رخ داده و متاسفانه دوباره تعداد زیادی از هموطنانمان را از دست داده ایم، اما اینکه در این شرایط به جای وحدت برای حل مسائل و چاره اندیشی یکدیگر را متهم کنیم یا از آن برای تسویه حساب سیاسی بهره ببریم نه انسانی نه اخلاقی است و نه دردی از درد امروز دوا می کند.
اکنون نه وقت پست گذاشتن و تسلیت گفتن های اینستاگرامی و نه وقت تسویه حساب های سیاسی است، امروز وظیفه همه مسئولان و مردم اتحاد و تلاش برای تقویت مقابله با شرایط بحرانی در کشور از جمله توجه به هشدار های صادر شده است.
مسلما فاجعه امروز همانگونه که اولین نبوده آخرین هم نیست پس باید برای آینده آماده تر از امروز باشیم، هرچند که البته اقدامات ما مردم و مسئولین از سطح چند تا پست اینستاگرامی و تسلیت فرا تر نخواهد رفت و همه چیز خیلی زود فراموش خواهد شد، اما حداقل آرزوی آن را که می توانیم داشته باشیم!
امروز هنگام نوشتن این یادداشت در بین نوشته هایم چشمم به این متن خورد.
نمیدانم چرا اینقدر عصبانی بودم و اصلا نمیدانم برای چه کسی آن را نوشته بودم اما فکر. کردم شاید بد نباشد شما هم آن را بخوانید.
دم همه اونایی که همدردی میکنن گرم ولی واسه من اسم ایران که میاد لشگری از جو همراهیش میکنه . جو و جوگیر یادمه یه چیزی میگفتن آدم و سگ بگیره جو نگیره !!!
راست میگفتن خداوکیلی جمله سنگینیه !!!
هموطن هموطن از دهنمون نمی افته ولی همین هموطن اگه یه ۵ تومنی بگیره جلومون بگه ببخشید ۵ تومن خورد دارید ؟ میگیم نه . حالا تو جیبمون پر ١٠٠٠ تومنیه هااا . این شلوغ کاریا مال ما نیست مال خارجیاس اونا حداقل سر هم کلاه نمیذارن ! یه روز یه ترکه دو روز یه رشتیه سه روز یه اصفهانیه ندارن ! آبروی هم و نمیکشن به مدفوع سگ سر چی ؟ سر روسری نداشته و شلوار قرمز و … هی !! ای بابا بگذریم
ماها که حقمونه هر چی سرمون بیاد !
ما دشواری نداریم
بهترین جا زندگی میکنیم
لات بازی و اعتراض و سر و صدامونم خدارو شکر تلگرام و خدا آفرید وگرنه همچنان تو تاکسی به نمایش میذاشتیم
حالا دیگه پلاسکو چی شد ؟؟ اینم مثل همون
کورش بگیر بخواب و این اداها هم دیگه کهنه شده این روزا کورشم تا صبح لایک میکنه و کامنت فحش میذاره واسه وحید خزایی . چهارشنبه های سفید واسه منورالفکرا بی روسری میگذره واسه من اگه گدا نبینم اگه گشنه نبینم اگه معتاد نبینم سفیده که نیست ! من از شنبه تا جمعه تار موهام و میشمرم اونایی که سفید میشن
هموطن هموطن مال خارجیاس ما باید لایک کنیم ….