✍️امید فراغت
قبل از اینکه نقد و انتقادی به ساختار ذهنی وزیر بهداشت کنم لازم است چکیدهای از تاریخ ایران که توسط حسن نراقی نوشته شده را صرفا جهت اطلاع بنویسم!روزی ناصرالدین شاه قاجار و همراهانش به باغ دوشان تپه رفتند، نهال گل سرخ قشنگی جلوی عمارت، نظر شاه را جلب کرد فوری قلم و کاغذی برداشت و شروع به نقاشی آن گل نمود، تمام که شد، آن را به درباریان نشان داد و پرسید چطور است؟ مستوفیالممالک پاسخ داد” قربان خیلی خوب است” اقبالالدوله گفت” قربان حقیقتا عالیست”
اعتمادالسلطنه نیز عرض کرد” قربان نظیر ندارد” و بعد یکی دیگر گفت” این نقاشی حتی از خود گل هم طبیعیتر و زیباتر است” نوبت به ضیاءالدوله رسید، گفت” حتی عطر و بوی نقاشی قبله عالم از عطر و بوی خود گل، بیشتر و فرحناکتر است” همه حضار خندیدند!
بعد از آن که خلوت شد، شاه به موسیو ریشار فرانسوی گفت: وضع امروز را دیدید؟ من باید با این افراد مملکت را اداره کنم!
و اما امروز، نکتهای که باید مدنظر همگی باشد این است با مجیزگویی و چاپلوسی کار کشور به درستی انجام نخواهد شد! دلسوزان واقعی، مسئولانی هستند که بدون توجه به خوشایند و ناخوشایند بودن مقامات، بر اساس واقعیتنگری مشکلات مملکت را حل و فصل کنند. حدود سیصد سال است که ایران چوبِ مقاماتِ مجیزگو، چاپلوس و پاچهخوار را میخورد و این دردیست که باید درمان شود در غیر این صورت تاریخ ایران باز هم نقش و نگار و ردّ پای چاپلوسان خواهد گرفت!
وقتی پای رفاه ملت و منافع ملی در میان است مسئولان باید بدون در نظر گرفتن رضایت و یا عدم رضایت مقامات بالادستی، آن به انجام برسانند که رضایت عمومی تولید کند! باید سلامت، رفاه و معیشتِ ملت ایران وابسته به علم پزشکی و علم اقتصادِ تجربه شده باشد اگر خارج از این فضا تصمیمسازی و تصمیمگیری شود نتیجهای عاید ملت نخواهد شد.
وزیر بهداشت و درمان توامان باید دغدغه و غم و غصه مردم و مسئولانِ دلسوز را داشته باشد و باید بپذیرد همانطور که برخی مسئولان غصهدارِ وضع موجود هستند مردم هم در بطن غم و غصهها زندگی میکنند! ایشان همانطور که مشغول دفاع از مسئولان است باید از سلامت، رفاه و مهمتر کرامت و عزت نفس مردم دفاع کند ماستمالیزاسیون کردن مشکلاتِ جامعه دوای درد مملکت نیست!