نگام، گفتگو با فریبا داوودی مهاجر، روزنامه نگار و فعال حقوق زنان گفتگویی انجام داده ایم در مورد حقوق زنان در نظام جمهوری اسلامی ،،نقش زنان در قدرت سیاسی و دست آوردهایی که حضور زنان در قدرت می تواند به تحقق مطالبات آن ها کمک کند .
فریبا داودی مهاجر درباره چرایی حذف زنان از قدرت سیاسی چنین پاسخ می دهد .
پاسخ بسیار ساده است ولی در عین حال به دلایل مختلفی این حذف صورت گرفته است .
همه بحث در یک کلمه نهفته است .
در این مرام ها یا دیکتاتوری ها که به استبداد منتهی می شود خشونت و ترس و حذف و ترور و تکفیر و تهمت از انواع و اقسام ابزارهایی ست که علیه زنان به کار گرفته می شود و حتی خشونت و کنترل و اعمال قدرت قانونی می شود .
به عبارتی قانون تداوم خشونت را تضمین می کند
– یعنی شما حذف زنان از کسب مقام ریاست جمهوری را در همین رابطه تحلیل می کنید؟
زن تابع و دنباله رو که کم کم باور می کند یا عقلش کمتر است ، یا مهارتش ، یا شایستگی اش در حالیکه سازماندهی شده در این وضعیت قرار گرفته است
تعجب من از مردان کاندیدایی ست که شعار رفع تبعیض جنسیتی می دهند ولی در رقابتی شرکت می کنند که زنان به وسیله عده ای مرد که در عصر حجر زندگی می کنند رد صلاحیت می شوند .
– ریشه این حذف کجاست ؟
جمهوری اسلامی رسما و علنا با قوانین و با تبلیغ زنان را تحقیر می کند . هم رایشان را می دزد هم سهمشان را نمی دهد .
نه آزاد است و نه منصفانه حالا از مساله زنان هم بگذاریم متقلبانه است. هر از چندی مردم در یک نمایش به عده ای که خود را برتر و شایسته تر از دیگران می دانند چون مرد هستند . چون مسلمان هستند . چون شیعه هستند و دهها دلیل دیگر رای می دهند تا آنها قانونا حقوق انسانی و شهروندی آن ها را پایمال کنند .
و راه اساسی هم تغییر نام جمهوری اسلامی است . من اعتقادی به رای مشروط یا غیر مشروط ندارم . نتیجه یکیست . تا زمانی که قانون اساسی ایران قانون اساسی فعلی ست ملت ایران آب در هاوون می کوبد
– با تشکر فراوان از شما که وقت خودتان را در اختیار ما قرار دادید:
من هم تشکر می کنم از شما