به طور کلی دو دسته و جریان با احیای برجام مخالفت میکنند، گروه نخست، افراد و جریاناتی هستند که بیرون قرار دارند و مخالف رشد، توسعه و قدرتمند شدن ایران هستند.
دسته دوم، اما مخالفان داخلی برجامند که شوربختانه از عدم احیای برجام منافع سرشاری کسب میکنند که درست در مقابل منافع عمومی جامعه قرار دارد.
برخی گروهها در امریکا و در ابعاد منطقهای نیز رژیم صهیونیستی در گروه نخست قرار میگیرند. این کشورها و این جریانات مخالف، تصور میکنند، برجام، ظرفیتهای تازهای را ایجاد میکند که ایران از طریق آن میتواند گامهای بلندی در مسیر تثبیت خود در منطقه بردارد. یعنی اگر برجام، احیا و منافع مردم تضمین شود، منافع آنها به خطر میافتد.
دسته دوم در ادبیات سیاسی و عمومی کشور عناوین مختلفی دارند که مهمترین عنوان آنها «کاسبان تحریم» است. اما کاسبان تحریم چه شمایلی دارند و چه منافعی را به قیمت مشکلات بیشتر مردم برداشت میکنند؟
افراد و جریاناتی که در زمان تحریم، کالاهای بنجل و بیکیفیت چینی را در سایه تحریمهای اقتصادی به قیمتهای گزاف به مردم تحمیل میکنند، مهمترین نمادهای کاسبان تحریم در کشورند.
نمونه عینی و برجسته یک چنین رفتارهایی را در صنعت خودرو میتوان مشاهده کرد. دهههای متمادی است که مردم ایران، پولهای هنگفتی را صرف خریداری خودروهایی میکنند که نه امنیت خاطر برای آنها ایجاد میکند و نه امنیت جانی دارد.
این در حالی است که گزارشهای میدانی مستند حاکی از آن است که ایرانیان با نصف قیمتی که برای پراید میپردازند میتوانند برندهای لوکسی مانند بنز، بیامو، فولکس واگن و… سوار شوند. خودروهایی که هم از منظر ظاهری، هم از نظر امنیت و هم از نظر کیفیت، قابل مقایسه با نمونههای داخلی نیستند.
نکته دردآور ماجرا این است که این اجحاف با ظاهر تولید داخلی انجام میشود. یعنی جنس چینی را وارد کشور کرده و سر همبندی میکنند، بعد عنوان تولید داخلی روی آن میگذارند.