✍️حسن ماکیانی
اعتراض های جامعه و مردم گرسنه در خیابان، در واقع به دنبال رها کردن خود از این وضعیت ناهنجار اقتصادی و …است،که نظام حاکم بردست و پای آنان قرارداده است.
که این اعتراض ها در قالب صنفی مانند جنبش معلمان، سندیکای کارگری و غیره شروع میشود، ولی چون حاکمیت با سرکوب و سرنیزه، زندان و گلوله با آنان برخورد میکنند، و به جای حل مشکل و برخورد صحیح، فقط صورت مسئله را پاک میکنند.
در نتیجه این حرکات به شورش منجر میگردد، و این حرکتهای نابخردانه حاکمیت، پیش زمینهی وقوع یک فروپاشی اقتصادی، اجتماعی و … است.
چون که در حکومتهای جابر، فرمانروایان و رهبران ظاهرا برحسب قانون فرمان میرانند، ولی درعمل حق را به خود منحصر میدانند، و بجای پاسداشت حقوق مردم و شهروندان آنها را از قلمرو عامه به خلوت خانه هایشان میرانند، چون فاقد مرجعیت و ناکارآمدی و مدیریت لازم هستند.
و حاکمان باید بدانند که تقریبا بیشتر انقلابها، به علت عدم وجود هرگونه راهکار اصلاحی، جهت رسیدن مردم به هدف است که صورت میگیرد…
جامعهای که در آن اختلاس، دزدی، رانت، فساد سیستماتیک، تورم، گرانی، بیکاری، ناامنی، و….از تمامی جهات به حد اعلای خود رسیده است و مردم هم در خفقان کامل به سر میبرند،و حکومت گران هم، تنها خود را عامل سعادت مردمان میپندارند، مساعد برای حرکتهای شورشی، فروپاشی و غیره است، که در نتیجه چه زود خیلی دیر می شود.