✍️مهدی نوذر زندانی سیاسی سابق
این روزها با بالا گرفتن اعتراضات مردمی در کشور در پی گرانی های بی سابقه و کاهش قدرت خرید مردم تا حدی که دیگر حتی اقلام ساده ای نظیر ماکارونی و مرغ هم به لاکچری ها پیوستند و همینطور جنایت آبادان که منجر به کشته شدن تعداد زیادی از هموطنان بیگناهمان شد۔ مسئله مسئولیت و یا عدم مسئولیت مدنی سلبریتی ها پر رنگ تر به نظر میرسد .
برخی بر این باورند هنرمندان و بازیگران و ورزشکاران با توجه به اینکه با استعداد ذاتی خود مدارج ترقی رو پیمودند، هیچ مسئولیتی در قبال مردم ستمدیده ندارند و عملا اگر هر نوع کنش یا واکنش از خود نشان دهند از دنیای حرفه ای گری فاصله گرفته اند !! ولی مگر دنیای حرفه ای که از آن یاد میشود جدای از مردم است ؟ یک هنرمند هرچقدر با استعداد و پرتلاش، اگر مردم اورا نبینند و هنرش را نخواهند آیا به دنیای حرفه ای وارد خواهد شد و او را به عنوان سلبیریتی خواهند شناخت؟قطعا پاسخ خیر است، مردم فاکتور اصلی برای پرواز یک هنرمند و ورزشکار و دیده شدنش خواهند بود۔
اما متاسفانه در ایران هنرمندان و سلبریتی های ما اکثریت به بهانه های واهی و مختلف در بزنگاهها از حمایت مردم به دلایلی که ذکر شد و با توجیه ما سیاسی نیستیم شانه خالی میکنند۔
شاید سکوتشان دردناک باشد ولی عمق فاجعه و درد انجا شدت میگیرد که این افراد علیرغم شرایط بدی که به ملت ایران میگذرد تریبون حکومت میشوند و در پی نرمالیزه کردن و عادی نشان دادن رفتار خصمانه و ددمنشانه ی حکومت هستند. نمونه و مصداق مشخص آن که این روزها در فضای مجازی مطرح شده است بوسه نوید محمد زاده بازیگر سینما بر روی فرش قرمز فستیوال کن به همسر خود است همه ما میدانیم این رفتار در ایران بصورت قانون نانوشته جرم محسوب میشود و اگر هنرمندی همسر خود را در فضای عمومی ببوسد برادران نشریه یالثارات توهین هایی نظیر دیاثت را حواله ی ان شخص خواهند کرد و یا حتی ممکن است کار به دلیل بی ناموسی به دادسرای هنر و رسانه و در بهترین حالت به ممنوع التصویر شدن ان شخص بیانجامد.
حال به نظر شما در چنین شرایطی با وجود طالبانیسم در ایران که مصادیق عشق ورزی حتی به خانواده در انظار را گناه میداند بوسه ی عاشقانه ی نوید محمد زاده جلوی دوربین ها جز عادی نشان دادن چنین رفتاری در فرهنگ ایران و فضای عمومی و به نوعی اعتبار دادن به حکومت تندروی جمهوری اسلامی نیست ؟
و یا در مثال دیگر زمانی که مردم در خیابان های ایران آماج گلوله و باتوم قرار میگیرند عکس گرفتن مهدی طارمی با پرچم جمهوری اسلامی در تیم باشگاهی اروپایی خود جلو دوربین های دنیا چه پیامی درپی دارد ؟ جز این است که من با میلیون ها فالووری که دارم، حامی جمهوری اسلامی هستیم و دادن اعتبار به حکومتی است که اگر به رفراندوم تن دهد در خوش بینانه ترین حالت تایید حداقلی جمعیت کشور آن هم مزدوران و جیره خوران خود را داراست۔
هنرمند بدون مردم هیچ است بسیاری از هنرمندان و سلبریتی ها بودند که علیرغم محبوبیت بالا متاسفانه در بزنگاه های مهم تاریخی جهت خلاف مردم را انتخاب کردند و برای همیشه حذف شدند که نمونه ساده آن علیرضا افتخاری بود ولی در همان برهه که ایشان از دست احمدی نژاد لوح یادگار میگرفت استاد شجریان صدای مردم شد و تا همیشه یادش در دل مردم زنده خواهد ماند.
اولین وظیفه هر هنرمند پس از کسب شهرت و قدرت حفظ جایگاه در میان مردم است با مردم بخندد با مردم گریه کند از درد مردم بگوید و بنویسد در غیر اینصورت یقینا به زباله دان فراموشی تاریخ سپرده خواهد شد .